Książka pt. "Eva Braun. Życie z Hitlerem", która ukazała się w tym roku w Niemczech nakładem wydawnictwa C.H. Beck, jest wśród bestsellerów. Goertemaker koryguje w niej obraz Evy Braun, jaki utrwalił się przez minione dziesięciolecia w odbiorze niemieckiej opinii publicznej.

"Uważano zawsze, że była ona głupawą blondynką, a w najlepszym razie miłą dziewczyną z sąsiedztwa, która miała to nieszczęście zakochać się w potworze. Moim zamiarem było jednak, by spojrzeć, co kryje się za legendą, kim była naprawdę ta kobieta, która żyła i umarła z Hitlerem. Ukazał mi się inny obraz" - powiedziała Goertemaker na spotkaniu z zagraniczną prasą w Berlinie.

"Z upływem lat Eva Braun odgrywała coraz ważniejszą rolę w otoczeniu Hitlera. Była nietykalna i nie była pasywną, niepolityczną osobą" - oceniła autorka.

Samo to, że Hitler miał partnerkę przez 14 lat i poślubił ją tuż przed samobójstwem obojga 30 kwietnia 1945 r., było dla Niemców sensacją, ujawnioną dopiero po śmierci dyktatora. Cenzura w III Rzeszy blokowała wszelkie informacje o towarzyszce Hitlera, gdyż nie pasowała ona do utkanego mitu fuehrera żyjącego w samotności i odosobnieniu.

Adolf Hitler. źr.wikipedia

Według dostępnych źródeł Hitler poznał 17-letnią wówczas Braun w 1929 r. w zakładzie swego osobistego fotografa Heinricha Hoffmanna, gdzie pracowała. Jak pisze Goertemaker, Hoffmann wyszkolił Braun i wykorzystywał potem jej dostęp do Hitlera. Mogła go fotografować, filmować, a następnie sprzedawała swe fotografie Heinrichowi Hoffmannowi.

"W rezydencji Berghof pomagała przedstawić Hitlera jako troskliwego przywódcę, zatem współtworzyła wizerunek fuehrera" - powiedziała Goertemaker. Według niej, Braun "podzielała przekonania Hitlera, dawała mu psychologiczne wsparcie, utwierdzała go w urojeniach u kresu wojny i wraz z nim polowała na rzekomych zdrajców". "Stała się wspólnikiem" - oceniła historyk.

Przyznała, że na wiele pytań dotyczących Evy Braun nie znajduje odpowiedzi w dostępnych źródłach: protokołach z przesłuchań ludzi z otoczenia Hitlera, ich wspomnieniach, zwłaszcza architekta Alberta Speera, zachowanych listach i dokumentach, jak 22-stronicowy fragment pamiętnika Evy Braun, którego autentyczność podważano.

Nie ma natomiast żadnych wypowiedzi Hitlera, które wskazywałyby na rolę Braun w jego otoczeniu. Dyktator na tydzień przed samobójstwem polecił zniszczyć swoje osobiste dokumenty i korespondencję.

Eva Braun starała się z kolei zachować swoje dokumenty. W jednym z ostatnich listów do siostry pisała, by wszystkie listy fuehrera do niej oraz jej odpowiedzi opakować wodoszczelnie i zachować. "Chciała, by świat dowiedział się o jej związku z Hitlerem. Uważała, że umrze bohaterską śmiercią i chciała przejść do historii - ocenia autorka. - Nigdy nie znaleziono jednak tych listów".

Goertemaker twierdzi, że jej książka to także rozprawa z obrazem kobiet w narodowym socjalizmie. "O kobietach jako sprawcach mówiło się rzadko. Zazwyczaj uchodzą one za niewinne, co utrwala także literatura wspomnieniowa mężczyzn, którzy podkreślają, jak niepolityczną rolę one pełniły i niewiele wiedziały, co rozgrywało się wokół. Z góry oceniano, że były bez znaczenia" - powiedziała historyk. Ten stereotyp częściowo pozwalał na odrzucenie współodpowiedzialności za zbrodnie III Rzeszy. "Dopiero w latach 90. zaczęto to podważać. Obraz kobiet w narodowym socjalizmie jest rewidowany" - dodała.

(PAP)

Ukrainiec dostał list od swojego ojca po prawie 70 latach. Został on wysłany jeszcze z okopów drugiej wojny światowej.

List został napisany w lipcu 1941 roku i przejęty przez Niemców, którzy z treści korespondencji poznawali nastroje radzieckich żołnierzy. Po wojnie pismo trafiło do wiedeńskiego muzeum i dopiero niedawno znalazło się na Ukrainie. Ukraińska poczta odnalazła adresata listu pod Lwowem, mimo że na kopercie był stary adres w oddalonym regionie kraju.

W ten sposób 77-letni Anatolij Zawalnyj otrzymał list od ojca, w którym pisze on, że jest cały i zdrowy i żeby pisać do niego na poste restante w Kamieńcu Podolskim. „To zaledwie pare zdań, ale te słowa bardzo wiele znaczą" - powiedział dziennikowi „Segodnia" Anatolij Zawalnyj, który ostatni raz swojego ojca, zabitego później w czasie wojny, widział, gdy miał 5 lat.

W Narodowych Archiwach USA odkryto nieznane dotychczas zdjęcia kochanki i żony Adolfa Hitlera - Ewy Braun (1912-45). Pochodzą ze skonfiskowanego przez Amerykanów w 1945 roku jej prywatnego albumu. Publikuje je w swoim serwisie agencja fotograficzna Getty Images, a przedrukował brytyjski tabloid "Daily Mail".

Zdjęcia odnalazł kolekcjoner i muzealnik Reinhard Schultz poszukujący materiałów o oficjalnym fotografie partii NSDAP i Hitlera, Heinrichu Hoffmanie, który miał w Monachium swoje fotograficzne studio. Hoffman towarzyszył fuehrerowi III Rzeszy m.in. w wyjazdach do okupowanej Polski, fotografował go na Westerplatte, w Warszawie i nad Bugiem, będącym granicą tzw. czwartego rozbioru Polski. Jego fotografie były wydawane w albumach i jako pocztówki.

Hitler poznał 17-letnią Ewę Braun w pracowni Hoffmana, gdzie pracowała jako modelka i asystentka. 56-letni Hitler ożenił się z 33-letnią Braun w 1945 roku - na 40 godzin przed śmiercią. Oboje popełnili samobójstwo w bunkrze w podziemiach kancelarii III Rzeszy w Berlinie.

Hitler i Braun stali się parą z początkiem lat 30. Jej rodzina nie aprobowała związku. Kilka lat później Braun stała się nieodłącznym elementem domu i towarzyskiego kręgu Hitlera w Berghof w pobliżu Berchtesgaden w Alpach. Od 1936 roku Braun uważana była za towarzyski filar najbliższego otoczenia Hitlera. Na oficjalnych spotkaniach z Hitlerem zaczęła się pokazywać jednak dopiero w 1944 roku po tym, gdy jej młodsza siostra Gretl wyszła za mąż za oficera łącznikowego SS pracującego dla Hitlera.

Odnalezione fotografie stanowią kronikę dzieciństwa, młodości i pobytu w Berghof Ewy Braun. Widać ją m.in. w wieku 9 lat w szkole zakonnej w Beilngries 70 km na północ od Monachium, skąd pochodziła jej rodzina. Na zdjęciach są też jej obie siostry, z których starsza, Ilse, była blisko związana z żydowskim chirurgiem dr. Martinem Levy Marxem, zanim nie wyemigrował do USA w 1938 roku.

Ze zdjęć wyłania się postać młodej kobiety, która lubiła pozować do fotografii w komicznych przebraniach, np. czarnego amerykańskiego jazzmana Al Jolsona, i dobrze się bawiła na monachijskim Faschingu (karnawale). Fotografowała też sama i miała własną ciemnię.

Ewa Braun przebrana za Ala Jolsona

Braun miała zwyczaje, których Hitler nie aprobował, jak makijaż (fuehrer był wegetarianinem, a kosmetyki produkowano częściowo z produktów zwierzęcych), palenie i opalanie się nago, ale przez dłuższy czas mieszkając sama w Berghof, nie musiała się z nimi kryć. Na jednym ze zdjęć jej nagość skrywa tylko przeciwsłoneczna parasolka.

Braun była też wysportowana. Gustowała w wioślarstwie i uprawiała gimnastykę. Miała usposobienie kontestatorskie. Była oczytana i przywiązana do swoich psów - rasowych szkockich terierów.

Odnalezione zdjęcia dokumentują jej związki z Hitlerem i stopniową akceptację przez generalicję i aparatczyków III Rzeszy.

(pd)

Gdyby w najbliższym czasie odbywało się referendum w sprawie niezależności Ukrainy, 51 procent mieszkańców tego kraju zagłosowałoby za niepodległością swojego kraju. 47 procent za pozostaniem w składzie ZSRR.

Paradoksalnie jednak aż 54 procent badanych zgadza się z tym, że lepiej byłoby, gdyby ZSRR się nie rozpadł. Jedna trzecia jest przeciwnego zdania. Mentalnie Ukraińcy także pozostają w sferze radzieckich symboli - dla większości z nich najważniejsza w tym roku jest 70. rocznica rozpoczęcia wojny między ZSRR a III Rzeszą, na drugim miejscu 25. rocznica awarii w Czarnobylu, a dopiero na trzecim, 20. rocznica uzyskania niepodległości przez Ukrainę.

Z badań wynika jednak, że obok tradycyjnego na Ukrainie podziału geograficznego, w którym wschód jest prorosyjski i proradziecki, a zachód prozachodni, w kwestiach dotyczących rozpadu ZSRR pojawia się inny podział - wiekowy. O ile 60 procent najstarszych osób zagłosowałoby za pozostaniem Ukrainy w składzie Związku Radzieckiego, to wśród młodzieży tylu jest zwolenników niepodległości.
Dotyczy to także pytania o najważniejszą rocznicę, która będzie obchodzona w tym roku. O ile dla najmłodszych badanych jest to 20. rocznica niepodległości, o tyle dla starszych 70. rocznica początku wojny między ZSRR a III Rzeszą.

(pd)

Jak pisze "Super Express" ostatnie miesiące życia spędził w zapomnianej przez Boga andyjskiej dolinie, "jak robak ukryty w labiryncie podziemnych korytarzy". Adolf Hitler, jak pisze gazeta, nie popełnił samobójstwa po klęsce Niemiec, a na pokładzie okrętu podwodnego zbiegł do Argentyny.

FBI podało, że dwa tygodnie po upadku Berlina do Argentyny przypłynęły  dwie łodzi podwodne. Na jednej z nich był posiwiały mężczyzna z brodą. Towarzyszyły mu dwie kobiety, dwóch lekarzy oraz najwierniejsi towarzysze.

Następnie udali się 450 km na północny-zachód od Buenos Aires na rancho, które stało się nową siedzibą Hitlera. Według informacji FBI wódz III Rzeszy nie cieszył się długo wolnością. W związku z wrzodami żołądka i atakami astmy zmarł najprawdopodobniej jesienią 1945 roku.

sm

Według ekspertów wypowiadających się w filmie "Druga wojna Stalina", zaprezentowanego przez rosyjską telewizję TeVe Tri, po dojściu Hitlera do władzy Związek Radziecki udzielił mu pomocy niemal w każdym aspekcie przygotowań do przyszłych agresji.

- Szyliśmy mundury dla armii Hitlera, robiliśmy buty, szkoliliśmy jego żołnierzy i kadrę oficerską - opowiadają w filmie rosyjscy historycy.

Na fragmentach archiwalnych filmów można zobaczyć, że rosyjscy piloci zarówno na lotniskach III Rzeszy jak i Związku Radzieckiego szkolili pilotów Luftwaffe, a kadra wojsk pancernych Hitlera przeszła szkolenia na rosyjskich poligonach i w szkołach oficerskich.

Plan "wyzwolenia"

- Stalin chciał, aby Hitler najpierw podbił Europę, by potem samemu rozpocząć wyzwoleńczy marsz przez cały kontynent - uważa były rosyjski agent kontrwywiadu, a obecnie znany pisarz Wiktor Suworow.

Jego zdaniem, realizując taki scenariusz Józef Stalin liczył, że gdy Armia Czerwona wyzwoli podbite przez III Rzeszę państwa to aż do oceanu rozciągnie się strefa radzieckich wpływów.

- Stalin powinien zająć całą Europę, albo Związek Radziecki upadnie. Stalin miał rację. Związek Radziecki nie zajął całej Europy i dlatego upadł. Mówimy zwycięstwo. Tak zwycięstwo. Pokażcie mi jednak to wielkie państwo, które odniosło zwycięstwo. Gdzie są Niemcy, ano tam gdzie były. Gdzie wielka Brytania ano jest. Gdzie Polska - jest. Węgry też są. A gdzie wielki, zwycięski Związek Radziecki ? Jego nie ma! - tłumaczy w filmie "Druga wojna Stalina" Suworow.

Film został skrytykowany przez niektórych historyków i część środowisk kombatanckich jako obraz fałszujący historię wielkiego zwycięstwa Związku Radzieckiego nad faszyzmem.

IAR, agkm