Sartre był czołowym przedstawicielem egzystencjalizmu. I jako filozof i jako pisarz wywarł wielki wpływ na twórczość dramaturgiczną Becketta, Ionesco i innych reprezentantów tak zwanego teatru absurdu. Sam też pisał sztuki (obok powieści - np. "Mdłości"). Poprzez formy teatralne starał się przekazać swoje poglądy filozoficzne, uznając tę drogę przekazu za łatwiejszą. Być może w czasach, kiedy te utwory prezentowane były "na gorąco - łatwo trafiały do publiczności. Dziś drażnią swoimi  tyradami, patosem i statycznością, choć dotykają spraw bliskich każdemu odbiorcy -  problemów ludzkiej egzystencji. W audycji - fragment  tragedii (odwołującej się do mitu antycznego) "Muchy" w przekładzie Jerzego Lisowskiego, z udziałem Janusza  Rafała Nowickiego i Sławomira Packa, archiwalny fragment jednoaktówki "Przy drzwiach zamkniętych" z udziałem Haliny Mikołajskiej, Kaliny Jędrusik i Zbigniewa Zapasiewicza oraz fragment adaptacji teatralnej Sartre'a sztuki Aleksandra Dumasa pt. "Kean" z udziałem Piotra Adamczyka i Macieja Maciejewskiego.

21 marca 2010, godz. 21.30

11 listopada 2009, godz.21:30

Kazimierz Braun w 1984 roku wyjechał z Polski i zamieszkał na stałe w Stanach Zjednoczonych. Obecnie wykłada na Uniwersytecie w Nowym Jorku. Przed wyjazdem był znanym i cenionym reżyserem teatralnym, dyrektorem sceny lubelskiej, a potem Teatru Współczesnego we Wrocławiu. Zasłynął jako oryginalny inscenizator sztuk Tadeusza Różewicza ("Białe małżeństwo"), sztuk Witkacego, głośne były jego mickiewiczowskie "Dziady" i "Anna Liwia" wg fragmentów prozy Joyce'a. Zadziwiał śmiałymi rozwiązaniami teatralnymi. Podobnie - w Teatrze Telewizji, dla którego przygotował spektakle według sztuk Cypriana Kamila Norwida: "Za kulisami" i "Pierścień wielkiej damy". Znany jest też jako znakomity teoretyk teatru , autor książek "Nowy teatr amerykański" i "Teatr wspólnoty". W stanie wojennym zdecydował się na wyjazd z kraju. Być może z nostalgii za krajem , Kazimierz Braun z reżysera i inscenizatora stał się autorem teatralnym. Napisał 10 sztuk, których bohaterami są wybitne postaci polskiej historii i kultury: Cyprian Kamil Norwid, Helena Modrzejewska, Ignacy Paderewski, Maria Curie-Skłodowska , Tamara Łempicka, Powstańcy Warszawscy, Lech Wałęsa, aktorzy Stanu Wojennego. Utwory te złożyły się na tom zatytułowany "Sztuki o Polakach". Fragmenty dwóch radiowych realizacji tych sztuk znajdą się w audycji: "Królowa Emigrantka" (rzecz o Helenie Modrzejewskiej) i "Bojkot".

25 listopada 2009, godz. 21:30

Przez rodzimych krytyków Noren uważany jest za spadkobiercę Strindberga. Choć debiutował jako poeta, próbował swoich sił w prozie, rozgłos i uznanie przyniosła mu twórczość dramaturgiczna. Z powodzeniem bywa grywany nie tylko w teatrach Szwecji, ale także całej Europy. W Polsce również  miały miejsce premiery niektórych jego sztuk - np "Terminal 7" w przekładzie Elżbiety Frątczak-Nowotny w 2007 r . zrealizował na scenie Teatru Narodowego  Andrzej Domalik.

Tytuł "Terminal" można interpretować jako "koniec, końcówka - powiedział w jednym z wywiadów autor - "wiele tych sztuk opowiada o różnych końcach, w pewnym sensie o rozpadzie czasu". Siódma część cyklu tych głównie jednoaktówek  jest najsilniej związana z biografią autora. Opowiada o powrotach do domu rodzinnego w czasach, kiedy żyli jeszcze jego rodzice i po ich śmierci. Zupełnie innym w stylistyce utworem  jest jeszcze nie grana w Polsce sztuka pt. "Wojna" w przekładzie Andrzeja Bogdana Krajewskiego. Autor, odwołując się do wydarzeń w Bośni i do wydarzeń II wojny światowej, a także znanych mitów, pokazuje ogrom zła i  zniszczenia, jakie wywołuje wojna, jak "odczłowiecza" i komplikuje wzajemne relacje. Nawet między najbliższymi... We fragmentach obu utworów wystąpią: Ewa Dałkowska, Eliza Borowska i Henryk Talar.

Ten, dziś 82-letni, pisarz czeski polskiej publiczności dał się poznać bliżej w stanie wojennym swoją sztuką pt. "Degrengolada", graną w teatrze domowym. Jest pisarzem o bardzo ciekawej biografii. W dzieciństwie mieszkał przez jakiś czas wraz z rodziną w Oświęcimiu, stąd zna język polski. Jako młody człowiek marzył o karierze aktorskiej - ale wszedł do teatru nie jako aktor, ale autor, oczywiście już w powojennej Czechosłowacji. Był początkowo zwolennikiem nowej rzeczywistości polityczno-społecznej. Ale z czasem stał się dysydentem. Jego nazwisko obok nazwiska Havla kojarzy się z kartą 77. Po sierpniowej inwazji na Czechosłowację, został zmuszony do emigracji. Do dziś dzieli swój czas między Wiedeń i Pragę.

Kohout jest autorem wielu sztuk (niektóre z nich napisane są także po niemiecku). W Polsce 2 lata temu agencja ADiT wydała "6 sztuk scenicznych Pavla Kohouta" w przekładzie Krystyny Krauze.  O trzech z nich, pokazujących odmienność stylów i środków wyrazu autorka audycji rozmawia z gościem, prezentując ich fragmenty. Są to dramaty: "August, August, August", "Wojna na trzecim piętrze" i "Cyjanek o piątej".  We fragmentach tych sztuk usłyszą Państwo: Krystynę Tkacz, Barbarę Kałużnę, Krystynę Freulich, Janusza Rafała Nowickiego, Marcina Trońskiego i Andrzeja Piszczatowskiego. Nagrania pochodzą z roku 2008.

5 maja 2010, godz 21.30