Powieść inicjacyjna to opowieść, która przekazuje proces dojrzewania bohatera, jego stopniowe wkraczanie w dorosłość, pierwsze kontakty z miłością i ze śmiercią, rozczarowania oraz młodzieńcze fascynacje. W ten nurt wpisują się kolejne propozycje ekspertek z Bibliocreatio w cyklu "Czytoczytamto": "Madame" Antoniego Libery i "Świat według Garpa" Johna Irvinga. Amerykański pisarz i scenarzysta należy do grona najbardziej znanych współczesnych twórców. Dzieciństwo spędził w teatrze, gdzie pracowali jego rodzice. Teraz mieszka w Nowej Anglii, w stanie Vermont: - Teatralna przeszłość wpłynęła na to w jaki sposób autor nawiązuje kontakt z czytelnikiem - twierdzi Sylwia Stano. - Mowa potoczna, dbałość o szczegóły, wartka akcja to wszystko sprawia, że jesteśmy w stanie wyobrazić sobie każdą opisaną przez Irvinga scenę. I na tym właśnie polega największa moc "Świata według Garpa", który nic się nie zestarzał, mimo, że tytuł ukazał się w 1978 roku.

Cztery lata po wydaniu książki "Świat według Garpa" doczekał się filmowej adaptacji. Wyreżyserował ją Georg Roy Hill, w tytułowej roli wystąpił Robin Wiiliams, a w jednym z epizodów pojawił się sam autor powieści i przy okazji scenariusza.

Pozaliterackie, drugie życie zyskała też powieść Antoniego Libery "Madame". Wydana w 1998 roku książka była debiutem wybitnego tłumacza i znawcy twórczości Samuela Becketta. Na potrzeby teatru tekst zaadaptowała Maria Wojtyszko, a całość wyreżyserował Jakub Krofta. Premiera sztuki odbyła się w 2012 roku w Teatrze Na Woli: - 400 stron czyta się jednym tchem nic więc dziwnego, że książka została świetnie przyjęta, nie tylko u nas, ale też na świecie - opowiada Zofia Karaszewska. - Swoją opowieść Antonii Libera oparł na historii miłości maturzysty i profesorki, tytułowej "Madame", która w szarej rzeczywistości PRL-u była jak rajski ptak.

Powieść Antoniego Libery jest jedną z najpoczytniejszych powieści ostatniej dekady. Przekroczyła łączny nakład 100 tysięcy egzemplarzy i została przełożona na 20 języków. Zdobyła Nagrodą im. Andrzeja Kijowskiego, a w 2002 znalazła się w finale irlandzkiej IMPAC Dublin Literary Award przyznawanej w oparciu o zgłoszenia bibliotekarzy z dużych bibliotek publicznych z całego świata.

Sylwia Stano i Zofia Karaszewska polecają książki w audycji Krzyśka Grzybowskiego

Polecenia literackie w "4 do 4" wydają Sylwia Stano i Zofia Karaszewska. Nagranie z audycji dołączone jest do artykułu.
kul  

Na książkę "Niech się panu darzy" składają się trzy nowele. Tytułowy utwór jest historią o wybitnym fizyku zajmującym się, co znaczące, teorią chaosu; agnostyku, którego niepokoi problem wiary. Pewnego razu mężczyzna jedzie do Amsterdamu, tam spędza Wigilię i – by przywołać słowa autora noweli – "dopada go los", "bohater wpada w sidła własnej gry".
Tłem drugiej noweli jest Żoliborz, miejsce dla Antoniego Libery bardzo ważne. – Postanowiłem złożyć hołd tej dzielnicy – mówił pisarz w "Sezonie na Dwójkę", podkreślając, że chciał poprzez pewne zabiegi formalne zastosowane w narracji tej opowieści pokazać upływ czasu. Uchwycić przemijanie.
"Toccata C-dur”, trzecia nowela z nowo wydanego zbioru, ma – jak przyznał Antoni Libera –  tło autobiograficzne. Historia dotyczy zmagań młodego bohatera - ucznia szkoły muzycznej, którego czeka egzamin - z tytułową kompozycją Schumanna.
Opowiadając o tym, co łączy te trzy nowele, Antoni Libera przywołał motto, jakim opatrzył on swoją nową książkę. Cytat z cenionego przez pisarza (i tłumaczonego przezeń) Friedricha Hölderlina mówi o swoistym łuku, jaki zataczamy w życiu – o powrocie do punktu wyjścia, do tego, co na początku. – Do tej klamry, sytuacji pod koniec życia podobnej do tej z czasów dzieciństwa czy młodości, stosują się właściwie wszystkie te opowiadania – mówił Antoni Libera.
Z Antonim Liberą rozmawiał Jacek Wakar. Zapraszamy do wysłuchania obszernych fragmentów audycji.

W tym tygodniu w specjalnym wydaniu "Zapisków ze współczesności" przyjaciele opowiadają o Jarosławie Abramowie-Newerlym. 17 maja artysta skończy 80 lat.

- Jarek zawsze chciał komponować. Już jako sławny autor sztuk dramatycznych powtarzał, że lepiej byłoby, gdyby został kompozytorem - mówił Adam Sławiński w Dwójce. - Jednym z wielkich przebojów stała się piosenka "Okularnicy", którą stworzył wspólnie z Agnieszką Osiecką.

Gość "Zapisków ze współczesności", który podkreślił też, że to dzięki tej znakomitej poetce mógł poznać pisarza. - Jarek znał wiele sławnych osobistości. Gdy mnie komuś przedstawiał, mówił "To mój profesor", a przecież tylko konsultował się ze mną w sprawach muzycznych - dziwił się Adam Sławiński. Wspomniał, że wprawdzie udzielił pisarzowi kilku lekcji, ale szybko się one skończyły. - Gdy się zorientował, jaka w tej dziedzinie czeka go droga, wziął się za sztuki teatralne - zauważył.

Urodzony w roku 1933 Jarosław Abramow-Newerly to nie tylko autor sztuk dramatycznych, słuchowisk radiowych, skeczy i piosenek, lecz także kompozytor, dziennikarz i aktor. Współtworzył Studencki Teatr Satyryków.

W "Zapiskach ze współczesności" opowiadają o tym artyście: Kazimierz Orłoś, Adam Sławiński, Marek Nowakowski, Antoni Libera i Ryszard Pracz..
Audycję przygotowała Elżbieta Łukomska.
13-17 maja (poniedziałek-piątek), godz. 11.45