Dla milionów Polaków Fabian Duda z "Rancza"; dla wielbicieli teatru twórca fantastycznych kreacji w spektaklach u Kleczewskiej, Chajdas, Cieplaka i Borczucha - aktor Piotr Ligienza nie ma problemu z  "podwójnym" zawodowym życiem: - Film i teatr to są różne płaszczyzny, ale myślę, że żeby czuć się spełnionym jako aktor, należy grać i tu, i tu - mówi gość Czwórki. - W teatrze rozwijasz umiejętności, na które w serialu nie ma czasu. Z drugiej zaś strony praca przed kamerą uczy cię mobilizacji i pełnej koncentracji. Dlatego jeśli długo nie gram w serialu zaczyna mi tego po prostu brakować.

O tym, że zostanie aktorem rozmówca Uli Kaczyńskiej wiedział od dziecka. I choć nie pochodzi z aktorskiej rodziny nikt go do tego nie zniechęcał. Co więcej, wszyscy mocno trzymali kciuki. Do szkoły teatralnej w Krakowie dostał się za pierwszym razem, ale euforia szybko minęła: - Nagle okazało się, że takich zdolnych, młodych i zdeterminowanych jak ja jest dwudziestu. I nie wiadomo, który lepszy - wspomina aktor. - Cały rok szukałem dla siebie miejsca i generalnie nie byłem w najlepszej kondycji psychicznej. Na szczęście potem pojawił się Grzegorz Jarzyna i zaangażował mnie do swojego projektu "Teren Warszawa". Kiedy wróciłem do Krakowa miałem już inne spojrzenie na ten zawód.

Potem Piotr Ligienza grał m. in. w Teatrze Starym w Krakowie, w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, a w 2007 roku dołączył do zespołu Teatru Powszechnego w Warszawie: - Teraz gram w spektaklu "Klara" według powieści Izy Kuny. W przyszłym sezonie odbędzie się premiera sztuki Patrica Marbbera "Bliżej" z moim udziałem. Wkrótce rozpocznę też przygotowania do "Wytwórni piosenek" - spektaklu, który opowiada o tym, jak powstawał film "Zakazane piosenki".

Cały wywiad z aktorem, który był gościem "EX Magazine" znajdziesz w nagraniu dołączonym do tekstu.

kul

W dniach 1 - 3 czerwca 2013 roku w Sopocie odbył się XIII Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry" . W konkursie na najlepsze słuchowiska i spektakle minionego roku udział wzięło 17 produkcji radiowych oraz 15 telewizyjnych.

Dwa Teatry - Sopot 2013 - poznaj wszystkich nagrodzonych >>>>

Dziennikarze radiowej Jedynki Anna Stempniak i Michał Montowski, w czasie tego święta teatru radia i telewizji, mieli okazję rozmawiać m.in. z Pawłem Łysakiem , nagrodzonym za reżyserię słuchowiska "Prorok Ilja" według dramatu Tadeusza Słobodzianka. Twórca podkreślił, że słuchowiska pozwalają na wykorzystanie tego, co w radiu piękne - że czegoś nie widać, coś można zasugerować, czegoś nie dopowiedzieć. - Od początku XX wieku zaczynamy żyć coraz bardziej w kulturze obrazkowej, wyobraźnia ludzi młodszych stymulowana jest przez obraz. A przecież przez wieki Europa żyła w cywilizacji opowieści, budzenia wyobraźni poprzez słowa i to we wspaniały sposób pozostało w teatrze radiowym, a my to wykorzystujemy - powiedział.

H.Talar. Fot. PAP/A. Warżawa

Reżyser, od dawna będący "pod urokiem głosu" Henryka Talara to właśnie wybitnemu aktorowi powierzył tytułowa rolę, gdyż jego zdaniem "w radiu ważne jest też to, co aktor może przekazać od siebie". - I tu mamy właśnie taki przykład i warsztatu, i ducha czy przesłania, które Henryk w tym spektaklu zaprezentował - mówił reżyser.

Kultura w radiowej Jedynce >>>>

Henryk Talar podczas tegorocznych "Dwóch Teatrów" otrzymał Nagrodę aktorską za rolę męską właśnie w słuchowisku "Prorok Ilja" oraz rolę Jewgienija Siergiejewicza Dorna w słuchowisku "Mewa", które zdobyło Grand Prix Festiwalu.
- Warto być aktorem dla takich spotkań, jak w przypadku "Proroka Ilji", bo wtedy mówi się w jakiejś sprawie i w czyimś imieniu; we własnym również. I to wypowiadanie się pozostaje, pozostawia znaczący ślad - podkreślił Talar.
Dodał, że sens festiwalu dotarł do niego, gdy sam wysłuchał kilku słuchowisk siedząc wśród publiczności. - Na koniec zrywają się oklaski jak po spektaklu. Zdałem sobie sprawę, że uczestniczyłem w jakimś nabożnym misterium i to nie sam!

Henryk Talar: moje pragnienia artystyczne znajdują ujście przed mikrofonem >>>
Wśród spektakli Teatru Telewizji najwięcej nagród zebrała "Moralność pani Dulskiej" Gabrieli Zapolskiej w reżyserii Marcina Wrony. Posłuchaj rozmów z twórcami.

"Obłomow” to spektakl warszawskiego Teatru Syrena na podstawie powieści Iwana Gonczarowa, w adaptacji Agnieszki Lipiec-Wróblewskiej. "Obłomowa" często nazywano rosyjskim "Hamletem". Obłomowszczyzna podobnie jak Dostojewszczyzna weszła do języka i historii literatury. Agnieszka Lipiec-Wróblewska, we współpracy z Wojciechem Malajkatem, ze społecznej powieści Gonczarowa stworzyła antyromans. Spektakl "Obłomow. (anty)romans" miał swoją premierę 8 czerwca.
- Po premierze jesteśmy zadowoleni z publiczności, a jak wypadł spektakl trzeba spytać widzów - mówi Wojciech Malajkat, dyrektor Teatru Syrena w Warszawie, aktor i współreżyser spektaklu. - Naszą troską jest to, żeby wszystko się powiodło, tak jak zaplanowaliśmy. A publiczność dość żywo reagowała, więc mają u nas piątkę - dodaje.
Tym razem przed aktorami postawiono dodatkowe wyzwanie. Oprócz nowego przedstawienia dostali do dyspozycji nową scenę - spektakl wystawiany jest we foyer Syreny. - Zaciera się granica między sceną, a publicznością. Widzowie właściwie siedzą wśród nas - opowiada Malajkat. 

Twórcy "Obłomowa" pracując nad spektaklem zdecydowali się wykorzystać obecność Oleny Leonenko, aktorki i śpiewaczki, która śpiewa romanse.

Jakie nowe zadania dyrektor Teatru Syreny przygotowuje dla swoich aktorów i jak Wojciech Malajkat czuje się w trzech rolach na raz dowiesz się słuchając załączonej audycji "Stacja Kultura".

(pj)