Album "Automaton" ukazuje się po siedmiu latach od ostatniej płyty Jamiroquai "Rock Dust Light Star". Derrick McKenzie tłumaczył, że okres ten był potrzebny, by ostatecznie dopracować utwory i odzyskać świeże spojrzenie na muzykę. Z drugiej strony muzycy w pewnym momencie zaczęli czuć jednak presję czasu. - Jest pewien limit czasowy, po którym ludzie zaczynają o tobie zapominać. Bywało już tak, że podchodzili do mnie ludzie i pytali czy Jamiroquai jeszcze w ogóle istnieje.

Perkusista dodawał, że liderowi zespołu Jayowi Kay przyświecała idea, by w początkowej fazie tworzenia płyty korzystać tylko i wyłącznie z elektroniki. - Chcieliśmy by była one nowoczesna i nawiązywała do tego, co robi od lat Daft Punk. Jay wpadł na genialny pomysł, by wykorzystać oryginalne syntezatory i generatory dźwięku z lat 70. i 80.

Derrick McKenzie opowiadał też o tytułowej piosence promującej album i towarzyszącym jej futurystycznym teledysku. Wspominał także o swoim projekcie, który realizuje z muzykami z Polski.

***

Rozmawiał: Andrzej Zieliński

Tytuł audycji: Pop-południe

Gość: Derrick McKenzie (perkusista Jamiroquai)

Data emisji: 3.02.107

Godzina emisji: 16.00

bch/mz

- Dziś sytuacja ma się zupełnie inaczej i jazz przybiera coraz bardziej skomplikowaną formę. Stąd też swoich amatorów ma zarówno w wyższych, jak i niższych klasach społecznych. Należy jednak pamiętać, że to muzyka folkowa Ameryki, która rozwinęła się dzięki wybitnym artystom, takim jak Duke Ellington, Art Tatum, John Coltrane i Thelonius Monk. To oni wzięli na warsztat muzykę ulicy i rozwinęli ją do granic możliwości. Myślę, że stopniem skomplikowania, jazz przewyższa momentami większość europejskiej muzyki klasycznej. Jazz to połączenie europejskiej harmoniki, z wyrafinowaną rytmiką rodem z Ameryki Północnej, Afryki i Nowego Orleanu – dodał Ravi Coltrane.

W nagraniu audycji posłuchamy również o tym, jaki wpływ na twórczość artysty miała muzyka klasyczna, a także, czy fakt, że jest synem giganta jazzu był dla niego przekleństwem czy błogosławieństwem.

***

Rozmawiał: Andrzej Zieliński

Gość: Ravi Coltrane (saksofonista)

Data emisji: 27.04.2017

Godzina emisji: 16.50

Materiał został wyemitowany w audycji "Wybieram Dwójkę".

mz/bch

Tia Fuller wspominała, grę w big bandzie Nancy Wilson i mówiła o pierwszym wrażeniu, jakie wywarła na niej przed laty legendarna amerykańska wokalistka. - Wyglądała jak anioł, przepełniała ją gracja i piękno. Czuło się przy tym jej charyzmę, autorytet i mądrość. Pomyślałam wtedy, że tak powinna wyglądać i zachowywać się prawdziwa gwiazda.

Saksofonistka mówiła też o swojej muzycznej ścieżce, w której jazz miesza się z wpływami r'n'b, soulu, a nawet popu. - Zawsze podskórnie czułam, że pop jest częścią mojego języka muzycznego. Jednak dopiero po spędzeniu pięciu lat w zespole Beyoncé, zdałam sobie z tego w pełni sprawę. Oczywiście jej muzyka nie zawiera elementu spontaniczności, który jest tak ważny w jazzie. Postanowiłam jednak połączyć te dwa nurty. Chociaż nie tylko te - kocham przecież zarówno jazz jak i latino, r'n'b, muzykę poważną, soul a nawet rap. W sztuce nie powinno być granic.

Artystka zdradzała w audycji, czego jazzmani mogliby się nauczyć od Beyoncé. - Bez tego czynnika tracą słuchaczy...

***

Rozmawiał: Andrzej Zieliński

Gość: Tia Fuller (saksofonistka)

Data emisji: 27.04.2017

Godzina emisji: 16.50

Materiał został wyemitowany w audycji "Poranek Dwójki".

bch

Chick Corea na finał IX sezonu "Rozmów improwizowanych"

- Czy trzeba się urodzić w Niemczech, żeby móc napisać fugę? Czy Szekspir musiał być Grekiem, żeby tworzyć swoje tragedie? Nie. Jesteśmy ludźmi, potrafimy odtworzyć pewne tradycje - podkreślał Wynton Marsalis, pytany o to, czy "jazzu w ogóle da się nauczyć".

W rozmowie również o trzech dekadach działalności departamentu jazzu w Lincoln Center, o jazzowych przeróbkach muzyki klasycznej, o połączeniu polityki i sztuki czy o sproblematyzowanym podziale na jazz amerykański i europejski.

***

Tytuł audycji: Jam session

Prowadzi: Andrzej Zieliński

Gość: Wynton Marsalis (amerykański trębacz i kompozytor; na swoim koncie ma ponad 80 płyt, 10 nagród Grammy oraz pierwszego w historii Pulitzera przyznanego jazzmanowi)

Data emisji: 16.06.2017

Godzina emisji: 23.30

jp/kd

Rozmówczyni Dwójki, która porównywana jest niekiedy do Billie Holliday, opowiadała m.in. o początku kariery, który miał iście filmowy charakter.

- Wszystko zaczęło w jednym z malutkich pubów z muzyką na żywo, którymi przepełniony był kiedyś Nowy Jork. Podszedł tam do mnie przedstawiciel wytwórni Atlantic Records i zaproponował mi kontrakt. Jak powiedział mi później - zwrócił na mnie uwagę, bo siedziałam posępnie zmarszczona, pijąc piwo w najciemniejszym zakątku knajpy. Podobno najbardziej urzekła go zmiana, jaka nastąpiła we mnie po wejściu na estradę. W jednej chwili z socjopatycznej introwertyczki stałam się przepełnioną emocjami ekstrawertyczką. Wtedy we mnie uwierzył – powiedziała Madeleine Peyroux.

W nagraniu audycji posłuchamy również o tym, jaką inspirację artystka czerpie z twórczości Elli Fitzgerald, a także dowiemy się, jak zmienił się rynek muzyczny na przestrzeni dwóch dekad.

Prowadzi: Andrzej Zieliński

Gość: Madeleine Peyroux (wokalistka jazzowa)

Data emisji: 30.06.2017

Godzina emisji: 7.35

Materiał został wyemitowany w audycji "Poranek Dwójki".

mz/jp