- To, że dobrze znam Dorotę, nie było przeszkodą w tym wywiadzie - powiedziała Agnieszka Drotkiewicz. - Mój apetyt rośnie w miarę jedzenia. Mogłabym to porównać z sytuacją studenta, który pisze pracę na zaliczenie. Im dłużej poznaje zagadnienie, które opisuje, tym bardziej czuje, że jeszcze wiele przed nim, nawet gdy na dany temat napisze już doktorat - dodała.

Oprócz ostatniego rozdziału, wywiad został nagrany i zredagowany jeszcze przed promocją ostatniej książki "Kochanie, zabiłam nasze koty". - W ciągu ostatnich 10 lat wypiłyśmy wspólnie wiele kaw i herbat rozmawiając na rozmaite tematy - wyznała Agnieszka Drotkiewicz. - To nie były jakieś prywatne zwierzenia, najczęściej omawiałyśmy to, jaki jest świat. Pomyślałyśmy więc, że warto byłoby zebrać to w większą całość. Zresztą wywiady z Dorotą przeprowadzałam już wcześniej - mówiła.

W "Duszy światowej" Dorota Masłowska po raz pierwszy tak szczerze i bez zbędnego cynizmu mówi o sobie - o swoim życiu w Wejherowie, miłości do morza, którą prawdopodobnie ma w genach, toksycznej miłości do miasta, niechęci do jeżdżenia metrem w godzinach tłoku, magii tłumu... A także bardziej o swoich książkach - wczesnych i tych późniejszych, przeszłych i przyszłych.

W audycji "Wybieram Dwójkę" przedstawiliśmy również relację z wręczenia Nagrody Literackiej Nike. Rozmawialiśmy też z Ingą Iwasiów o jej najnowszej książce "Blogotony" oraz zrecenzowaliśmy "Hamleta" - balet w choreografii Jacka Tyskiego, solisty Polskiego Baletu Narodowego, którego premiera odbyła się w Teatrze Wielkim Operze Narodowej.

Audycję prowadziła Katarzyna Nowak.

- Dla mnie tow wielkie wstrząs. On był bardzo dyskretny. Nikt nie wiedział, że choruje... - mówił znawca opery Piotr Kamiński, który opowiadał także o początkach drogi Patrice'a Chéreau w tym gatunku. - Gdy zadzwonił do niego Boulez i zaproponował współpracę w Bayreuth, on pomyślał, że chodzi o... Bejrut - wspominał. - Wyszedł z tego "Pierścieni Nibelunga", który należy do ścisłej światowej czołówki XX-wiecznych insecnizacji operowych...

- On czytał muzykę i teksty. Nigdy nie uważał się za mądrzejszego od autora - dodaje profesor Józef Opalski z Krakowa. Patrice'a Chéreau był jednym z najgłośniejszych twórców francuskiego teatru ostatnich dekad, a od lat 90. także tamtejszego kina. Początkowo udzielał się głównie jako aktor teatralny, ale też sam zaczął przygotowywać inscenizacje, m.in. na scenach słynnej Comedie Francaise oraz Opery Paryskiej.
Jego przygoda z kinem rozpoczęła się w roku 1974, kiedy wyreżyserował utrzymaną w klimacie czarnego kryminału adaptację powieści Jamesa Hadley'a Chasee "Czar orchidei". Jako aktor po raz pierwszy pojawił się na ekranie w, zrealizowanym w 1982 roku przez Andrzeja Wajdę, filmie "Danton". Kilka lat później zagrał w obrazie "Ostatni Mohikanin".
Wielki sukces komercyjny i artystyczny odniosło widowisko historyczne "Królowa Margot" (1994) z Isabelle Adjani i Vincentem Perezem. Film ten otrzymał pięć Cezarów i Złotą Palmę na festiwalu w Cannes oraz nominowany został do Oscara w kategorii "najlepsze kostiumy".

Pierwszym anglojęzycznym filmem Chéreau był zrealizowany w 2001 roku obraz pod tytułem "Intymność", nagrodzony Złotym Niedźwiedziem na festiwalu w Berlinie. Z kolei film "Jego brat" z 2003 roku otrzymał Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego reżysera.

Ponadto w "Wybieram Dwójkę" Grzegorz Chojnowski rozmawiał z organizatorami VII edycji Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog-Wrocław, który rozpocznie się 11 października; Aleksandra Łapkiewicz pytała historyka sztuki oraz mody, Aleksandrę Jatczak o biograficzną książkę "Christian Dior", a prowadząca audycję Katarzyna Nowak spotkała się z redaktorem naczelnym kwartalnika "Kontynenty", Dariuszem Fedorem.

PAP/mm