Warszawa: odsłonięto tablicę upamiętniającą Irenę Sendlerową
2015-05-08, 21:14
Irena Sendlerowa to symbol polskiego poświęcenia i zaangażowania Polaków w ratowanie współobywateli - mówił minister spraw zagranicznych Grzegorz Schetyna. W czasie II wojny światowej narażając swoje życie uratowała przed zagładą około 2500 żydowskich dzieci.
Posłuchaj
W uroczystości wzięła udział Janina Zgrzembska, córka Ireny Sendlerowej. Obecni byli również przedstawiciele władz samorządowych oraz uczniowie.
- Dzisiaj jesteśmy tutaj nie tylko po to, aby odsłonić tablicę, ale także po to, by przywołać do zbiorowej pamięci postać Ireny Sendlerowej. Dzisiaj, kiedy historia pisze losy inaczej niż byśmy chcieli, przywoływanie pamięci o takich osobach jest naszym obowiązkiem. Obowiązkiem państwa polskiego, obowiązkiem nas wszystkich jest pisanie historii w taki sposób, żeby była prawdziwa - powiedział Schetyna podczas uroczystości.
- Irena Sendlerowa jest symbolem. Symbolem polskiego poświęcenia, także polskiego zaangażowania w ratowanie współobywateli, w ratowanie Żydów, ratowanie dzieci żydowskiego pochodzenia. Jest przykładem tego, co najszlachetniejsze w ludzkiej postawie. Jest przykładem tego, z czego dzisiaj jesteśmy i powinniśmy być dumni. Dzisiaj to wszystko, co zdarzyło się w latach 40., w czasie II wojny światowej, potrzebuje powtórnej, prawdziwej narracji. Dzisiaj jesteśmy to winni polskiej opinii publicznej, a także jesteśmy przekonani, że musimy o tym głośno mówić w świecie. Dlatego takie postaci jak Jan Karski, jak Władysław Bartoszewski, jak Irena Sendlerowa, ale także jak ci wszyscy, którzy tworzyli "Żegotę", ci wszyscy, którzy pomagali, poświęcali swoje życie, też w dużej przecież części bezimiennie - dzisiaj przywołujemy ich pamięć - dodał Schetyna.
Tablicę umieszczono na ścianie kamienicy przy ulicy Ludwiki 6, gdzie Irena Sendlerowa mieszkała od lat 30-tych do 1943 roku.
Zobacz serwis - II wojna światowa >>
Irena Sendler urodziła się w 1910 r. Podczas wojny zaangażowała się w konspirację. Pomagała żydowskim współobywatelom, zanim jeszcze powstało getto warszawskie. W 1942 r., gdy utworzono polską organizację podziemną, Radę Pomocy Żydom "Żegotę", została szefową wydziału dziecięcego.
Jako pracownica wydziału opieki społecznej zarządu miejskiego w Warszawie, który znajdował się pod nadzorem okupanta, miała przepustkę do getta. Przebrana za pielęgniarkę ze swymi współpracownikami nosiła tam jedzenie, leki i pieniądze. Zorganizowała akcję przemycania dzieci żydowskich z getta, które trafiały głównie do polskich rodzin i sierocińców prowadzonych przez siostry zakonne. Uratowała ich w ten sposób blisko 2,5 tys. Ich zaszyfrowane nazwiska zapisywała na paskach bibułki, które wkładała do słoików i zakopywała. Po zakończeniu wojny rozszyfrowany spis trafił do szefa Centralnego Komitetu Żydów w Polsce Adolfa Bermana.
W 1943 r. została aresztowana przez Niemców. Została skazana na śmierć. Uratowała ją "Żegota" przekupując niemieckich strażników. W ukryciu pracowała dalej nad ocaleniem żydowskich dzieci. Podczas powstania warszawskiego była pielęgniarką.
Po wojnie zajmowała się działalnością socjalną. W 1965 r. została uhonorowana przez izraelski instytut Yad Vashem medalem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata. W 2003 r. została odznaczona Orderem Orła Białego. Zmarła 12 maja 2008 r.
PAP/IAR, to