Stało się tak też dlatego, że w postaci książki dziennik Tyrmanda ukazał się po raz pierwszy po ćwierćwieczu od napisania, w roku 1980 i autor pragnął zaznaczyć ten dystans. Stało się tak wreszcie chyba dlatego, że rok 1954 był w biografii i twórczości Tyrmanda rokiem przełomowym.

Kim był Leopold Tyrmand przed rokiem 1954? Mimo młodego wieku wiele miał już za sobą. Urodzony 16 maja 1920 w Warszawie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej, po maturze wyjechał do Paryża, by w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych studiować architekturę (1938-39). Z początkiem wojny znalazł się w Wilnie. Aresztowany w kwietniu 1941, został skazany na dwadzieścia pięć lat więzienia za „konspirację antylitewską”. Z wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej mógł więzienie zamienić na roboty przymusowe. Imał się różnych prac: był robotnikiem i kelnerem, kreślarzem i palaczem, wreszcie marynarzem. W tej ostatniej roli spróbował ucieczki; schwytany w Norwegii, trafił do obozu koncentracyjnego. Pobyt w Norwegii przyniósł Tyrmandowi znajomość języka norweskiego i materiał do pierwszej książki – Hotel Ansgar (Poznań, 1947). Po powrocie do kraju (1946) Tyrmand pracował najpierw jako dziennikarz w „Expresie Wieczornym” i „Słowie Powszechnym”. W latach 1947-49 był członkiem redakcji „Przekroju”, w roku następnym rozpoczął stałą współpracę z „Tygodnikiem Powszechnym”. Praca ta skończyła się z chwilą odebrania pisma prawowitym redaktorom i przejęcia go przez Jana Dobraczyńskiego (1953).

Kim zatem był Tyrmand w roku 1954? To zależało od punktu widzenia. Dla niektórych był nikim, człowiekiem przegranym, któremu podwinęła się noga. Wariatem, co nie chce zrozumieć dziejowej konieczności i nie bierze udziału w realizacji postulatów socrealizmu. Dla niektórych był barwną postacią Warszawki, cynicznym bikiniarzem w kolorowych skarpetkach, arbitrem elegancji, propagatorem zachodnich nowinek. Dla niektórych wreszcie był Tyrmand wzorem postawy niezłomnej, człowiekiem, który niedostatek i brak możliwości publikowania przedłożył nad ewentualną karierę i zaszczyty – z lojalności dla swoich przekonań. Co ciekawsze, autor w trakcie dziennika sam – zależnie od nastroju chwili –  patrzy na siebie z tych trzech perspektyw.

- W dzisiejszych czasach przydałoby się jego ostre i ironiczne pióro - mówił w Jedynce pisarz Marek Nowakowski. Nowakowski mówi, że Tyrmand pisząc miał lancet chirurga.

Wspominając Tyrmanda wszyscy jak samograj podają "Złego", tymczasem pisarzowi najbardziej utkwiła w pamięci powieść "Filip". - To powieść pełna wigoru i przenikliwości co do istoty życia pod ciśnieniem totalitaryzmu - mówi.

Czy by go słuchano? - Młode pokolenia chcąc odczytać Tyrmanda dzisiaj, odnajdzie ciekawe obserwacje na temat obyczajowości od życia uczuciowego po erotyczne lub jak w powieści „Filip” przygodę człowieka w obliczu śmierci, który musi grać va banque.

Nowakowski Tymanda nazywa papieżem jazzu. - Wprowadzał egzotyczny jak na PRL jazz. Napisał też książkę "U brzegów jazzu" - mówi.

Tyrmand stylem życia w PRL-u, gdzie wszystko było szare, ubrany w wyróżniający się sposób, z nieodłącznym czerwonymi skarpetkami, może przyciągać młodzież. Nowakowski nazywa to rodzajem walki o własną niezależność.

Na emigracji w Ameryce początkowo się zachłysnął nią. - Ale w opozycji do środowisk intelektualno-artystycznych, które były przeżarte przez lewicowość, zrodził się w nim konserwatyzm.

Akcja powieści Tyrmanda dzieje się w Warszawie na początku lat 50. XX w. Tytułowy "Zły" to tajemniczy bohater, walczący, początkowo samotnie, w obronie słabszych z kryminalnym półświatkiem stolicy. Fabuła toczy się w charakterystycznych dla Warszawy z tych lat miejscach - ruinach, ocalałych starych kamienicach, placach budowy socrealistycznych gmachów, na bazarze Różyckiego i w podejrzanych knajpkach.

-PRL-owskie realia, to walory opowieści, dzięki której poznajemy warszawski półświatek, podziwiamy czujność Milicji Obywatelskiej, śledzimy pewien interesująco zapowiadający się romans, aż wreszcie zostajemy wciągnięci w wielki kryminalny przekręt, dla którego okazją ma się stać pewien piłkarski mecz - tak spektakl zapowiadają jego twórcy.

 Scenariusz, na motywach powieści Tyrmanda, napisał Wojciech Tomczyk, sztukę wyreżyserował Jan Buchwald.W przedstawieniu grają m.in. Agnieszka Krukówna, Piotr Ligienza, Zbigniew Konopka, Paulina Chruściel, Maria Robaszkiewicz.

Premiera "Złego" odbędzie się 22 października na Scenie 300 Teatru Powszechnego. Kolejne spektakle zaplanowano na: 23, 24, 26, 27, 28, 29 października.