Zagadnienia poruszane przez uczestników debat zawsze koncentrowały się na rzeczywistych wyzwaniach stojących obecnie przed Polską w różnych wymiarach: geopolitycznym, gospodarczym, społecznym, kulturalnym etc. Dyskutowano m.in. o tym, jak uniknąć pułapki średniego rozwoju, przywrócić sprawczość państwa, budować kapitał społeczny, walczyć z mechanizmami tzw. optymalizacji podatkowej, prowadzić dyplomację historyczną czy politykę wizerunkową kraju etc. Wśród uczestników Kongresu znajdowali się również goście z zagranicy, tacy jak np. amerykański ekonomista, laureat Nagrody Nobla w 2011 roku Thomas John Sargent, niemiecki filozof i kulturoznawca Peter Sloterdijk czy angielski myśliciel Roger Scruton.
Tegoroczna XI edycja Kongresu jest wyjątkowa, ponieważ (z powodów związanych m.in. z pandemią) odbywa się dwóch odsłonach. Pierwsza miała miejsce w maju i poświęcona była głównie zagadnieniom bezpieczeństwa państwa w jego różnorakich wymiarach niemilitarnych. Mówiono więc o bezpieczeństwie energetycznym, cyfrowym, zdrowotnym, żywnościowym, logistycznym czy narracyjnym. Debatowano o bezpieczeństwie rynków finansowych, łańcucha dostaw, infrastruktury krytycznej etc.
Druga część Kongresu odbędzie się z kolei na Zamku Królewskim w Warszawie pod hasłem „Polska – Europa – zmiany“ w dniach 17-19 września. Wbrew sformułowanej trzy dekady temu tezie Francisa Fukuyamy, iż wkroczyliśmy w epokę „końca historii“, żyjemy w świecie szybko dokonujących się zmian, za którymi często nie jesteśmy w stanie nadążyć, i to na wielu poziomach, począwszy od globalnych procesów cywilizacyjnych, a skończywszy na poddających się kontroli i sterowaniu indywidualnych nawykach poszczególnych jednostek. W tym strumieniu zmian znajduje się także nasza wspólnota polityczna, wciąż stawiana przed nowymi wyzwaniami, z którymi należy się skonfrontować.
W tym roku uczestnicy Kongresu debatować będą m.in. o bezpieczeństwie europejskim w relacjach transatlantyckich, zwłaszcza w kontekście nowego etapu w polityce zagranicznej USA, który otworzyła obecna administracja w Waszyngtonie. Zastanawiać się będą również nad modelem polskiego kapitalizmu w obliczu globalnego przejścia od rewolucji przemysłowej do gospodarki sieciowej. Spróbują też odpowiedzieć na pytanie o bilans zysków i strat związanych z członkostwem Polski w Unii Europejskiej, a także o przyszłość idei konserwatywnej na naszym kontynencie, zwłaszcza w świetle przewidywanego powstania nowej europejskiej rodziny politycznej skupiającej partie tożsamościowej prawicy. Tematem obrad będą również zmiany cywilizacyjne, kulturowe i obyczajowe związane z rozpowszechnieniem internetu i mające wpływ na życie zbiorowe na wielu poziomach (do zagrożeń z tym związnych należą m.in. zanik przekazu międzypokoleniowego, utrata kontroli rodzicielskiej, pojawienie się cenzury w mediach społecznościowych i tłumienie wolności wyrażania poglądów etc.). przedmiotem refleksji stanie się także stan polskiej urbanistyki w kontekście dynamicznego rozwoju miast, samowoli branży deweloperskiej oraz braku odpowiednich przepisów i mechanizmów kontroli.
To tylko niektóre z kwestii, jakie poruszone zostaną podczas XI Kongresu Polska Wielki Projekt. Pokazują one, że żyjemy w ciągle zmieniającej się rzeczywistości, niosącej ze sobą nowe wyzwania. Od tego, jak będziemy potrafili na nie odpowiedzieć, zależeć będzie przyszłość naszego państwa i jego miejsce na arenie międzynarodowej.
