Klaudiusz Baran to niezwykle wszechstronny, obdarzony wyjątkową wrażliwością muzyczną artysta. Jego dokonania wykonawcze zmieniły w Polsce postrzeganie akordeonu, wynosząc go do pozycji pełnoprawnego instrumentu kształtującego realny świat muzyczny.
Władysław Zołotariow, Aleksandr Nagajew i Albin Repnikow to wielkie nazwiska XX-wiecznej rosyjskiej literatury akordeonowej. Prezentowane na niniejszym albumie sonaty łączy rys tragizmu, refleksji nad życiem, ale w cieniu śmierci.
Nie brak w nich muzycznych odniesień bezpośrednio z nią związanych, jak cytat ze średniowiecznej sekwencji śpiewanej podczas mszy żałobnych Dies iræ, dies illa w III Sonacie Władysława Zołotariowa, czy wykorzystanie motywów pieśni Позабыт, позаброшен (Zapomniany, porzucony), opowiadającej o dziecku świadomym czekającej go śmierci w trzeciej części Sonaty Albina Repnikowa. Sonata op. 13 Aleksandra Nagajewa powstała w rok po tragicznym odejściu Zołotariowa i jest muzycznym hołdem złożonym przyjacielowi.
