Agata i Marzena są niespełnione w małżeństwie, Iza - dyrektorka szkoły - cierpi z powodu miłości do żonatego mężczyzny, a Renata to świeżo emerytowana nauczycielka zmagająca się z samotnością. Cztery bohaterki, które stają w obliczu życiowych wyborów w okresie transformacji na początku lat 90. Jednak to nie czas przemian jest tutaj najważniejszy.

– Wszystko, o czym opowiadam w tym filmie, dotyczy człowieka – przekonywał Tomasz Wasilewski. Używam czasu ważnego dla nas, wszystkich Polaków przełomu roku 1989 i 1990, ale jest to tylko tło. Nie robię kina zaangażowanego politycznie ani społecznie. Te aspekty są ważne, ponieważ wpływają na emocjonalność i wybory moich bohaterów, ja jednak wolę portretować ludzi.

Najbardziej reżyser lubi opowiadać o kobietach, czego przykładem są wcześniejsze filmy - debiutancka "Sypialnia" oraz ukazujące ciekawą drugoplanową rolę kobiecą "Płonące wieżowce". Jak twierdzi Wasilewski, w swojej twórczości "szuka człowieka, ale ubiera go w ciało kobiety i jej emocjonalność".

***

Tytuł audycji: Spotkania po zmroku

Prowadzi: Anna Fuksiewicz

Goście: Tomasz Wasilewski (reżyser) 

Data emisji: 2.08.2016

Godzina emisji: 20.00

mz

Kinga Dębska: mój nowy film będzie o dzieciństwie w PRL-u

Jak przyznał Mateusz Pacewicz, najistotniejsze dla niego było stworzenie bohatera, który "jest wiarygodny, ale urasta też do rangi pewnego symbolu". - Z jednej strony chcę osiągnąć jakąś prawdę psychologiczną, a z drugiej: chcę, żeby ten bohater metaforyzował różne zjawiska, z którymi mamy do czynienia we współczesnym świecie - podkreślał gość "Poranka Dwójki".

- Tomek jako manipulator rodzi się na dobre w momencie, kiedy odnajduje w tym pasję - opowiadał o głównym bohaterze filmu "Sala samobójców. Hejter" Mateusz Pacewicz. Jak przyznał, imię dla postaci zapożyczył z "Utalentowanego Pana Ripleya". - Ten bohater jest bardzo ripleyowski także w tym sensie, że trochę remiksuje innych. Zapożycza od innych postaci różne sformułowania, zachowanie i de facto później je odtwarza w sposób bardzo cyniczny.

Piotr Adamczyk: jazz ma wiele wspólnego z aktorstwem

W rozmowie nie zabrakło również odwołań do wcześniejszego filmu, przy którym Mateusz Pacewicz współpracował z Janem Komasą. - W jakimś sensie myśleliśmy o "Bożym Ciele" i o "Hejterze" jako o dwóch, jasnym i ciemnym, filmach o powołaniu. Jak Daniel odnajduje w sobie, w wyniku też swoich win i traum, powołanie do niesienia pomocy dla tej podzielonej społeczności w "Bożym Ciele", powołanie do pogodzenia ludzi ze sobą, tak Tomek zaczyna odczuwać jakieś powołanie do nakręcania tej spirali, tworzenia coraz większego konfliktu - tłumaczył Mateusz Pacewicz.

***

Tytuł audycji: Poranek Dwójki

Prowadzi: Paweł Siwek

Gość: Mateusz Pacewicz (scenarzysta)

Data emisji: 10.03.2020

Godzina emisji: 8.30