W ocenie eksperta do spraw kina jego siła leży w ciekawej fabule, która jest opowiedziana w sposób bardzo spokojny.

Film, który otrzymał nagrodę jury na 67. Festiwalu w Wenecji zdaniem Majera jest uniwersalną opowieścią o chęci przeżycia. Poza tym obraz Skolimowskiego jest oryginalny w swej konwencji.

Według doktora Artura Majera dzieło Skolimowskiego nie jest manifestem politycznym. W jego ocenie bardzo ważne jest skoncentrowanie się reżysera na tematach metafizycznych, w których polityka i sprawy związane z terroryzmem stanowią tylko tło.

Filmoznawca powiedział również, że ciężko oceniać szansę obrazu Jerzego Skolimowskiego na Oscara. W jego opinii wszystko zależeć będzie od dystrybucji filmu na terenie Stanów Zjednoczonych.

sm

"Essential Killing" ma spore szanse na uzyskanie oskarowej nominacji, zdobył już Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w Wenecji, a odtwórca głównej roli - Amerykanin  Vincent Gallo został uznany za najlepszego aktora.

Bohater filmu muzułmanin Mohammed zostaje wzięty do niewoli przez Amerykanów i jest transportowany do tajnej bazy wojskowej, gdzieś w Europie Wschodniej. Ucieka jednak z konwoju i - aby się ratować - popełnia zbrodnie.

- Jednak widz wcale nie chce, by domniemany terrorysta został schwytany - tłumaczy Barbara Hollender, krytyk filmowy - Kiedy ma przeciwko sobie kompletnie wszystkich - armię Stanów Zjednoczonych z helikopterami i z psami - nagle stajemy po jego stronie. To jest taka próba naszego człowieczeństwa.

Reżyser Jerzy Skolimowski chciał nakręcić uniwersalną historię człowieka ściganego i zaszczutego, który dzielnie walczy o życie. Reżyser ocenia, że "Essential Killing" to najbardziej udany z jego filmów.

- Nie zmieniłbym nic. Nie dodałbym i nie ująłbym nic. Nie zmieniłbym żadnego aktora. Miałem ogromne szczęście, że znakomite zdjęcia wykonał Adam Sikora, że świetną muzykę napisał Paweł Mykietyn - powiedział Polskiemu Radiu Jerzy Skolimowski.

Posłuchaj wywiadu, którego reżyser udzielił Polskiemu Radiu.

Piękne zdjęcia do "Essential Killing" nakręcono w Izraelu, w kanionie w pobliżu Morza Martwego, w Polsce i w Norwegii.

"Essential Killing" to najważniejsza polska premiera filmowa tego roku. Po pierwszym pokazie, na festiwalu filmowym w Wenecji reżysera przyjęto dwudziestominutową owacją.

Jerzy Skolimowski, który w roku 2007, po szesnastu latach milczenia, wrócił na ekrany "Czterema nocami z Anną", a we wrześniu tego roku odniósł na festiwalu w Wenecji wielki sukces filmem "Essential Killing", to człowiek i artysta niezwykle wszechstronny. W młodości bokser, poeta, dramaturg, świetnie zapowiadający się reżyser, po wymuszonym przez władze PRL wyjeździe na Zachód w roku 1967 twórca kilku głośnych filmów, także aktor i malarz. Dziś znów mieszka w Polsce, jest twórcą światowej sławy, dojrzałym, niezależnym i odrębnym. Książka Iwony Grodź w sposób kompetentny i wnikliwy analizuje dzieło tego artysty, jednego z najwybitniejszych ludzi polskiego kina.

Jerzy Skolimowski był gwiazdą, idolem pokolenia, choćby przez to, że otaczała go aura niezwykłości. Bardzo dobrze znał ówczesną śmietankę artystyczną: Agnieszkę Osiecką, Zbigniewa Cybulskiego, Bogumiła Kobielę czy Krzysztofa Komedę, dla którego robił scenografię i oświetlenie koncertów. Z drugiej strony, w swojej twórczości ucieleśniał mit outsidera i egzystencjalisty. Skąd ten paradoks? Możliwe, że człowiek, którego stworzył niejako dla potrzeb towarzystwa nie był tym, którym czuł się w istocie.[...] Biografia twórcza Skolimowskiego może nastręczać wiele trudności, ponieważ tropiąc los artystycznych dokonań tego reżysera, natykamy się na wiele niejasności. Nieustannie mamy wrażenie obcowania z kimś o wielu twarzach, kto urodził się niejako dwukrotnie. Jest to zresztą uzasadnione tajemniczą historią jego narodzin...
(fragment książki)

– Los człowieka osaczonego, który by ratować własne życie decyduje się na ucieczkę boso po śniegu, w drelichu, z kajdanami na nogach, wydał mi się godny zaprezentowania – mówi reżyser filmu "Essential Killing" - Jerzy Skolimowski. Premiera jego najnowszego dzieła miała miejsce 22 października.

Akcja "Essential Killing" rozpoczyna się na pustyni w Afganistanie. Film opowiada historię muzułmanina Mohammeda, który po tym jak zabił trzech amerykańskich żołnierzy, zostaje wzięty do niewoli. Podczas transportu do tajnej bazy w Europie udaje mu się uciec z konwoju... od tego momentu rozpoczyna się "krwawy" pościg.

Jerzy Skolimowski opisuje „Essential Killing” jako okrutną, współczesną baśń o granicach człowieczeństwa i podkreśla, że warto jest zobaczyć ten film, gdyż nawiązuje on do wydarzeń, które mogły naprawdę mieć miejsce. – To mogło wydarzyć się w naszych czasach. Kto wie czy się nie wydarzyło – mówi reżyser.

Relacja z premiery w reportażu Sylwii Błażej.

Konic urodził się 24 lipca 1926 r. w Warszawie. W latach 1952-60 występował jako aktor na stołecznych scenach teatralnych, m.in. w Teatrze Nowej Warszawy i Teatrze Narodowym. W Narodowym grał m.in. w spektaklach reżyserowanych przez Wilama Horzycę (1958, Hrabia von Sparren w "Księciu Homburgu" Henryka Kleista) i Władysława Krasnowieckiego (1959, Lord Chandos w "Marii Tudor" Wiktora Hugo).

Od roku 1960 pracował jako reżyser w TVP, dla której realizował widowiska Teatru Telewizji i programy literackie. W latach 1961-63 prowadził Młodzieżowe Studio Poetyckie, w którym debiutowali m.in. Daniel Olbrychski, Magdalena Zawadzka, Marek Perepeczko.

Jednocześnie grał w filmach i serialach. Wystąpił m.in. w "Krzyżakach" Aleksandra Forda (1960) i "Wojnie domowej" Jerzego Gruzy (1965).

Spółka z Morgensternem

Niezwykle popularny sensacyjny serial "Stawka większa niż życie" Konic reżyserował, razem z Januszem Morgensternem, w latach 1967-68. Stanisław Mikulski zagrał główną rolę Hansa Klossa, a właściwie - Polaka Stanisława Kolickiego, który od 1941 r. do końca wojny podszywa się pod oficera niemieckiego i zdobywa cenne dla wywiadu radzieckiego informacje. Dzięki roli Klossa Mikulski zyskał wielką popularność - został okrzyknięty na kilka lat najpopularniejszym polskim aktorem.

W 1973 r. Konic zrealizował kolejny serial, który zdobył wielkie uznanie widowni, "Czarne chmury". Pierwszy polski serial spod znaku "płaszcza i szpady" - pisano w prasie lat 70. Osią fabuły były dramatyczne epizody z walk o utrzymanie przy Polsce Prus Książęcych, pozostających w lennej zależności od Rzeczypospolitej od 1525 r., kiedy Albrecht Hohenzollern sekularyzował państwo zakonne i złożył w Krakowie hołd królowi polskiemu.

Andrzej Konic był również reżyserem serialu "Pogranicze w ogniu", realizowanego w latach 1988-1991, w którego obsadzie znaleźli się m.in. Olaf Lubaszenko i Cezary Pazura.

Prawdziwy dżentelmen

- Zapamiętałem Andrzeja Konica jako człowieka o niespotykanych w naszych czasach manierach, sposobie bycia, wiedzy. To był prawdziwy dżentelmen. Był niedzisiejszy w najlepszym tego słowa znaczeniu. Miał znakomicie opanowane rzemiosło filmowe, ale nie dbał o promocję własnej osoby. Był skromny. Pamiętam go, po prostu, jako fajnego człowieka - powiedział Olaf Lubaszenko.

Aktor przyznał, że praca w serialu "Pogranicze w ogniu" była dla niego samego "rodzajem szkoły". "Andrzej Konic był nauczycielem nie tylko samego zawodu, ale też tego wszystkiego, co jest ważne w byciu aktorem - uczył, jak się zachowywać, jakim być człowiekiem. Po latach ciągle dociera do mnie, jak wiele mu zawdzięczam" - powiedział Lubaszenko.
W reżyserskim dorobku Konica są też m.in. filmy: "Motodrama" (1971) z Jackiem Fedorowiczem i Krystyną Sienkiewicz w rolach głównych, "W te dni przedwiosenne" (1975), "Życie na gorąco" (1978), "Szczęśliwy brzeg" (1983, z Jerzym Binczyckim i Stanisławą Celińską), "Na wolność" (1985).

Andrzej Konic wyreżyserował wiele spektakli dla Teatru Telewizji, m.in.: "Virtuti" Jerzego Janickiego i Andrzeja Mularczyka (1970), "Poza miastem" Johna Boyntona Priestleya (1993), "Kochankowie z klasztoru Valdemosa" Janusza Krasińskiego (1995).

rk

– Los człowieka osaczonego, który by ratować własne życie decyduje się na ucieczkę boso po śniegu, w drelichu, z kajdanami na nogach, wydał mi się godny zaprezentowania – mówi reżyser filmu "Essential Killing" - Jerzy Skolimowski. Premiera jego najnowszego dzieła miała miejsce 22 października.

Akcja "Essential Killing" rozpoczyna się na pustyni w Afganistanie. Film opowiada historię muzułmanina Mohammeda, który po tym jak zabił trzech amerykańskich żołnierzy, zostaje wzięty do niewoli. Podczas transportu do tajnej bazy w Europie udaje mu się uciec z konwoju... od tego momentu rozpoczyna się "krwawy" pościg.

Jerzy Skolimowski opisuje „Essential Killing” jako okrutną, współczesną baśń o granicach człowieczeństwa i podkreśla, że warto jest zobaczyć ten film, gdyż nawiązuje on do wydarzeń, które mogły naprawdę mieć miejsce. – To mogło wydarzyć się w naszych czasach. Kto wie czy się nie wydarzyło – mówi reżyser.

Relacja z premiery w reportażu Sylwii Błażej