Trzy godziny i dwie płyty. Wieczór z Leonardem Bernsteinem

Gość "Spotkań po zmroku" dotarł do korespondencji między znakomitym polskim dyrygentem Arturem Rodzińskim a Leonardem Bernsteinem oraz przetłumaczył i opracował ten zbiór listów, który został wydany jako publikacja towarzysząca 22. Wielkanocnemu Festiwalowi Ludwiga van Beethovena w Warszawie.

We wszystkich biografiach Leonarda Bernsteina można przeczytać, że pracował jako asystent Artura Rodzińskiego, ale jak to się stało, że tym asystentem został, kim wówczas w świecie muzyki był Rodziński i jak wyglądał debiut Bernsteina to historia, która nie została dotąd opisana. W kontekście 100. rocznicy urodzin Leonarda Bernsteina jest to tym cenniejsza książka, że przypomina, iż początki kariery amerykańskiego dyrygenta zostały ułatwione (w latach 40. XX w.) przez już wielkiego wówczas Artura Rodzińskiego.

- Po świetnym i szczęśliwym debiucie Bernsteina, który zastąpił na dyrygenckim podium chorego Brunona Waltera podczas koncertu w nowojorskiej sali Carnegie Hall, Artur Rodziński zachwycił się talentem swego młodego asystenta i wspierał rozwój jego kariery. Świadczy o tym cała późniejsza, wieloletnia korespondencja między nimi, z której wynika, że utrzymywali ze sobą bardzo serdeczne relacje, a ze strony Bernsteina było w nich dużo wdzięczności i szacunku - przekonywał Aleksander Laskowski.

Jakiego okresu znajomości obu wielkich artystów dotyczy opublikowana korespondencja? Na czym polegała rola asystenta dyrygenta, którą Rodziński zaproponował Bernsteinowi? Skąd się wzięły plotki o dramatycznym incydencie u fryzjera? O tym w nagraniu audycji.

***

Tytuł audycji: Spotkania po zmroku 

Prowadzi: Beata Stylińska

Gość: Aleksander Laskowski (dziennikarz)

Data emisji: 22.03.2018

Godzina emisji: 22.00

mko/pg

Karl Dedecius. Niemiec, który żył w języku polskim

Poeta i Karl Dedecius, jego tłumacz na język niemiecki, kontaktowali się ze sobą przez ponad pół wieku. Początkowa współpraca przerodziła się w trwałą, głęboką i ważną dla nich obu przyjaźń. Świadectwem tego są listy z lat 1961-2013, wydane w serii "Polonica Leguntur", publikowanej przez wydawnictwo Universitas.

- Wiemy, że Różewicz często narzekał na to, że nie jest rozumiany przez tzw. znawców, a cenił sobie bardzo to rozumienie, tę współpracę i te uczucia, które oferował mu Dedecius. Ale jest w tym pewien paradoks, no bo z drugiej strony, umówmy się, jak Różewicz traktuje Dedeciusa? Trochę tak jak Gombrowicz traktował swoich rozmówców, czyli jako jednoosobowy Orbis – człowieka, który jest agentem literackim albo i kimś więcej – wysłannikiem Różewicza w obszar języka niemieckiego, który ma dbać o jego sławę, organizować jego wyjazdy, troszczyć się o aprowizację - tłumaczył prof. Andrzej Skrendo.

Czy znajomość poety i tłumacza miała w sobie misję budowania mostów pomiędzy narodami Polski i Niemiec? O tym w nagraniu audycji, w którym usłyszeć można również archiwalny fragment spotkania z Tadeuszem Różewiczem i Karlem Dedeciusem podczas Międzynarodowych Targów Książki we Frankfurcie oraz fragment wspomnień tłumacza o nieżyjącym przyjacielu.

*** 

Tytuł audycji: Spotkania po zmroku

Prowadzi:  Dorota Gacek

Goście: Maria Dębicz, prof. Andrzej Skrendo

Data emisji: 24.04.2018

Godzina emisji: 21.30

pg/mko