Ta beletrystyczna opowieść o losach Karskiego wywołała we Francji liczne dyskusje i jest szeroko omawiana przez prasę, wiele gazet zamieściło też wywiady z autorem.

 
Powieść o polskim bojowniku ruchu oporu, który próbował poinformować zachodnich aliantów o losie Żydów, jest podzielona na trzy części. Pierwsza z nich opiera się na wywiadzie, jakiego Jan Karski udzielił Claude'owi Lanzmannowi w filmie "Shoah". Druga część jest syntezą książki Jana Karskiego wydanej w Stanach Zjednoczonych w 1944 roku. Trzecia część to literacka, częściowo fikcyjna opowieść Haenela o życiu Karskiego.

 
Motywem pojawiającym się w całej powieści jest bierny, niemal obojętny stosunek najwyższych władz Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych do losu Żydów. Yannick Haenel ma 42 lata. "Jan Karski" to jego piąta powieść.

IAR/T.Siemieński,Paryż/dabr

Wznowienie wojennych wspomnień Jana Karskiego "Tajne Państwo", wydanych po raz pierwszy w 1944 roku, ukazało się w marcu we Francji nakładem wydawnictwa Robert Laffont. Francuska edycja książki nosi tytuł: "Moje świadectwo dane światu. Historia Państwa Podziemnego

Dwa przejmujące fragmenty wspomnień Karskiego odczytał Andrzej Seweryn. Pierwszy z tych fragmentów mówił o krótkim pobycie autora w warszawskim getcie. Mógł tam wejść przez piwnice kamienicy stojącej przy murze getta.

Drugi fragment odczytany we wtorek przez aktora Komedii Francuskiej mówił o spotkaniu Karskiego z prezydentem Rooseveltem.

Polemika w sprawie Jana Karskiego zaczęła się we Francji po ukazaniu się poświęconej mu powieści Yannicka Haenela. Powieść o Polaku była bestsellerem. Została ostro skrytykowana przez część opinii publicznej, m.in. przez autora filmu „Shoah" Claude'a Lanzmanna.

ag, Informacyjna Agencja Radiowa (IAR), PAP

Jan Karski (właściwie Jan Kozielewski), emisariusz polskiego państwa podziemnego, kurier AK z czasów II wojny światowej, który w 1942 roku poinformował przywodców państw zachodnich o tragedii Holokaustu.

Działalność konspiracyjną podjął już jesienią 1939 r., po ucieczce z transportu jeńców wymienianych między ZSRR i Niemcami. Wysyłany był jako kurier do Paryża i Angers, podczas następnej misji aresztowali go Niemcy na Słowacji, torturowali i osadzili w wiezieniu, skąd został odbity. Następnie działał pod pseudonimem "Witold" w Biurze Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej.

Przygotowując się do swej trzeciej, najważniejszej misji kurierskiej na Zachód, dwukrotnie przedostał się do warszawskiego getta, dostał się też – ryzykując życie – do obozu dla Żydów w Izbicy Lubelskiej. To, co widział, zrelacjonował Edenowi, ministrowi spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii, i prezydentowi Stanów Zjednoczonych Rooseveltowi.

W 1945 r. podjął decyzję o pozostaniu w Stanach Zjednoczonych. Tam właśnie ukazała się w 1944 r. jego książka "Story of a Secret State", w Polsce wydana dopiero w ubiegłym roku pod tytułem "Tajne Państwo".

W 1998 r. został nominowany do pokojowej Nagrody Nobla. Jego kandydaturę zgłosił Instytut Yad Vashem. Wcześniej został uhonorowany medalem "Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata", miał też honorowe obywatelstwo Izraela. Był odznaczony najwyższym polskim odznaczeniem – Orderem Orła Białego i dwukrotnie Krzyżem Virtuti Militari. Posiadał doktoraty honoris causa czterech uniwersytetów amerykańskich i trzech polskich: w Warszawie, Lublinie i Łodzi.

13 lipca, w 10. rocznicę śmierci legendarnego kuriera, o Janie Karskim mówił profesor Władysław Bartoszewski; z nagrań archiwalnych polskiego PEN Clubu przypomnimy wypowiedzi Jana Karskiego i Marka Edelmana, nagrane w w maju 2000 roku podczas uroczystości wręczenia mu nagrody PEN Clubu im. Jana Strzeleckiego. Była to ostatnia podróż Jana Karskiego do Polski.

Zaprasza Joanna Szwedowska.

13 lipca (wtorek), godz. 22:30