Warszawskie metro ma już 15 lat. Kiedy druga linia?

Pierwsza i na razie jedyna linia podziemnej kolejki w Warszawie ma 23,1 kilometra długości, a na jej trasie jest 21 stacji. Inwestycja kosztowała ponad 3 i pól miliarda złotych.

Pociągi metra kursują średnio co 3 minuty, przewożąc dziennie ponad 520 tysięcy osób. Najwyższa dopuszczalna prędkość jazdy to 60 kilometrów na godzinę. Sześciowagonowy skład pokonuje całą trasę w niecałe 40 minut. Najgłębszy przystanek metra to stacja "Centrum". Jej tory leżą na głębokości 18 metrów pod ziemią.

W warszawskim metrze jeżdżą dwa rodzaje pociągów: rosyjskie oraz francuskiego koncernu Alstom. Metro ma opinie jednego z najbardziej bezpiecznych miejsc w mieście. Działa tu osobny komisariat policji, straż ochrony metra oraz specjalistyczna służba ratownicza.

Obecnie w trakcie realizacji jest druga linia warszawskiego metra. W ubiegłym roku podpisano kontrakt, który przewiduje wybudowanie jej centralnej części. Druga linia podziemnej kolejki ma połączyć wschodnią i zachodnią część stolicy, czyli Pragę z Bemowem. Bedzie liczyć 22 stacje od Połczyńskiej do Rembielińskiej. Ma być gotowa do 2016 roku.

Pierwsze plany budowy metra w Warszawie powstały w latach 20. Zakładały, podobnie jak realizowana obecnie inwestycja, budowę metra płytkiego, biegnącego z południa na północ Warszawy. Jednak kryzys gospodarczy i potem II wojna światowa uniemożliwiły realizację przedsięwzięcia.

Ponowna próbę podjęto w latach 1950-1953. Rząd podjął wówczas decyzję o budowie metra głębokiego, przeciwatomowego, ze wschodu na zachód miasta. Metro miało być wybudowane 30-50 metrów pod ziemią i być połączone z linia kolejowa. Planowano, ze do końca 1965 roku zostaną zbudowane 3 linie: Młociny-Służewiec, Żerań-Dworzec Wileński i na zachód przez Wisłę do placu Narutowicza oraz krótka linia łącząca plac Trzech Krzyży z Wolą. Łączna długość miała wynosić 36 kilometrów.

Budowę rozpoczęto na Pradze w 1951 roku na odcinku który miał przechodzić pod Wisła. Tunel miał biec głęboko pod rzeką i być dostosowany do ewentualnego ruchu ciężkich wagonów kolejowych po torach metra. Metro głębokie miało tez pełnić rolę schronu, podobnie jak metro londyńskie czy metro moskiewskie podczas II wojny światowej.

Ze względu na utrudnienia geologiczne, miedzy innymi kurzawkę (piasek lub muł wymieszany z wodą) i rosnące koszty, w 1953 roku ograniczono budowę do odcinka doświadczalnego na Pradze. Wybudowano wówczas wielką komorę rozjazdową (prawie 7 tysięcy metrów sześciennych) oraz tunel o średnicy 6 metrów i długości 1270 metrów.

Tereny metra głębokiego - szyb oraz tunel - znajdują sie pod Centrum Handlowym "Wileńska". W sumie wybudowano szyby o kubaturze 32 tysięcy metrów sześciennych, komory o kubaturze 11 tysięcy metrów sześciennych i tunele o kubaturze prawie 9 tysięcy metrów sześciennych.
W 1957 roku prace zostały definitywnie przerwane. W latach 70. powrócono do przedwojennej koncepcji budowy metra płytkiego.

kg,Informacyjna Agencja Radiowa (IAR)