Synowie o Bohdanie Tomaszewskim: przez to, że był wymagający, stał się wybitny
2015-03-06, 17:59
Walczył ze słabościami i był człowiekiem życiowych porażek. Rodzina musiała podporządkowywać się jego pasjom - tak o Bohdanie Tomaszewskim mówią jego synowie: Krzysztof i Tomasz.
Posłuchaj
Dziennikarz Polskiego Radia i legenda wśród sportowych sprawozdawców spoczął w piątek na Starych Powązkach w Warszawie.
Krzysztof Logan-Tomaszewski wspomina, że praca pochłonęła jego ojca bez ograniczeń, a zawód uprawiał kosztem relacji rodzinnych. - Na swoje relacje zabierał dzieci, które były częścią tworzonego przez niego świata. Choć miał trzy żony, miał trzy kochanki: maszynę do pisania, kawę i papierosy - dodaje starszy syn dziennikarza.
Zanim Bohdan Tomaszewski został dziennikarzem, był tenisistą, przed II Wojną Światową zdobył tytuł wicemistrza Polski juniorów. Tenis kochał najbardziej ze wszystkich dyscyplin sportowych.
- On chciał być mistrzem Wimbledonu - powiedział Krzysztof Logan-Tomaszewski. Jego ojciec z zawodem pożegnał się podczas ostatniego turnieju na trawiastych kortach Wimbledonu. Zasłabł podczas meczu otwarcia po kilku minutach transmisji.
Tak w 1987 roku Tomaszewski mówił o prestiżowym turnieju tenisowym Roland Garros >>>
Młodszy syn sprawozdawcy Tomasz wyznał, że jego ojciec od zawsze łączył dbanie o bliskich z pracą. Osobiście jednak mu to nie przeszkadzało. - Jako mały chłopiec często siedziałem tuż obok niego, kiedy on komentował dla radia jeszcze na Stadionie X-lecia. Te transmisje były dla mnie czymś pięknym - powiedział.
TVN24/x-news
Bohdan Tomaszewski zmarł w ubiegły piątek. Miał 93 lata.
Urodził się 10 sierpnia 1921 roku w Warszawie. Przed wojną był wyczynowym tenisistą Legii Warszawa. Dyscyplinę tę cenił za to, że stanowi połączenie wartości artystycznych i elementów właściwych umysłom ścisłym. Zwracał zawsze uwagę na odpowiednie zachowanie zawodników.
W czasie okupacji niemieckiej, pod pseudonimem "Mały", walczył w Armii Krajowej. W latach 1942-44 uczęszczał na zajęcia Tajnej Głównej Szkoły Handlowej imienia Edwarda Lipińskiego. Po Powstaniu Warszawskim trafił do obozu w Ożarowie.
Pracę dziennikarską rozpoczął w 1946 roku, w "Kurierze Szczecińskim". Dwa lata później został dziennikarzem sportowym w "Expressie Wieczornym". Współpracował też między innymi z "Przeglądem Kulturalnym" i "Kulturą".
Do Polskiego Radia Bohdan Tomaszewski trafił w 1955 roku - na antenie zadebiutował, komentując spotkanie Polska - Anglia w tenisowym Pucharze Davisa. Później komentował wydarzenia sportowe także dla telewizji. Po wprowadzeniu stanu wojennego w 1981 roku był nieobecny w mediach. Odmówił współpracy z Polskim Radiem. Powrócił na antenę w 1989 roku.
Był laureatem prestiżowych wyróżnień, między innymi Super Wiktora i Złotego Mikrofonu - nagrody Polskiego Radia, którą otrzymał za indywidualność sprawozdawcy i reportera sportowego. W 2001 roku przyznano mu tytuł Mistrza Mowy Polskiej.
Bohdan Tomaszewski był również autorem scenariuszy filmowych - "Zaczarowany rower", "Bokser", i książek - "Romantyczne mecze", "Listy oldboya, czyli olimpijskie Somosierry", "Przeżyjmy to jeszcze raz" oraz "Zawodowiec". Należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
W 2005 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarł w piątek 27 lutego 2015 roku w warszawskim szpitalu. Miał 93 lata.
IAR, bk