Zmarł Tadeusz Różewicz. "To jest koniec pewnej epoki"

Posłuchaj

Poeta Tomasz Jastrun: śmierć Różewicza to koniec epoki (IAR)

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Jerzy Jarzębski podkreśla, że mimo swojej wielkości, zachował prywatność.
- Był wielkim świadkiem XX wieku, bo brał udział w wojnie, był świadkiem tego, co się działo po wojnie w Polsce. Jednocześnie był człowiekiem prywatnym, nie chciał się angażować, nie był osobowością polityczną, miano mu to czasami za złe - wspominał Jarzębski.
Tomasz Jastrun nazywa Różewicza geniuszem.

Tadeusz Różewicz nie żyje. Rozbijał wszystkie stereotypy i formuły >>>
- Nie doceniałem go w młodości, teraz widzę całą siłę tej poezji. To jest koniec jakiejś epoki. Odszedł ostatni z grupy wielkich poetów, wielkiej trójki: Herbert, Szymborska i Różewicz - zaznaczył poeta.

TADEUSZ RÓŻEWICZ NIE ŻYJE - serwis specjalny >>>
Tadeusz Różewicz, jeden z najbardziej znanych na świecie polskich poetów zmarł we Wrocławiu. Miał 92 lata.

"Nie ma poezji bez Różewicza"

Urodził się 9 października 1921 roku. W czasie wojny należał do Armii Krajowej, działał pod pseudonimem "Satyr". Był także redaktorem podziemnego czasopisma "Czyn Zbrojny". W 1942 roku ukończył konspiracyjny kurs podchorążych.

Tadeusz Różewicz nie żyje. Jego wiersze przetrwają >>>
Pierwsze utwory publikował jeszcze przed wojną, między innymi w czasopismach "Pod znakiem Marii" i "Czerwone Tarcze". Jednak jego pierwszy, powojenny zbiorek poetycki "Niepokój" jest uznawany za debiut Różewicza. Po wojnie studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Od 1968 roku mieszkał we Wrocławiu, publikował głównie na łamach "Twórczości", "Odry" i "Dialogu". W ostatnim dziesięcioleciu ukazały się między innymi: poemat "Nożyk profesora", "Szara strefa" i "Wyjście".

- Nie ma polskiej poezji i polskiej mowy bez Tadeusza Różewicza - powiedział kiedyś Kazimierz Wyka i trudno o lepszą syntezę znaczenia jego twórczości dla rodzimej literatury.

IAR, TVP Info, bk