Wybitny historyk, pisarz i publicysta emigracyjny. W wieku 97 lat zmarł Zbigniew Siemaszko

Zbigniew Siemaszko urodził się 28 października 1923 r. w Lachowszczyźnie, wsi w powiecie święciańskim województwa wileńskiego II Rzeczypospolitej, w zubożałej rodzinie ziemiańskiej. Uczęszczał do Gimnazjum Jezuitów w Wilnie. W 1940 r. został deportowany do Kazachstanu. Po zawarciu układu Sikorski-Majski wstąpił do Armii Polskiej w ZSRS gen. Władysława Andersa.

Został przydzielony do 10 Dywizji Piechoty, wraz z wojskiem został ewakuowany do Persji. Przebywał w Iraku, Palestynie i Południowej Afryce, po czym drogą wokół Afryki dotarł do Wielkiej Brytanii w kwietniu 1943 r. Tam został przeniesiony do ośrodka szkoleniowego "cichociemnych" łącznościowców w Szkocji, gdzie został podchorążym. Ostatecznie nie został wysłany do kraju i od lipca 1944 r. do zakończenia wojny pełnił funkcję radiotelegrafisty w Batalionie Łączności Sztabu Naczelnego Wodza, Kompanii Radiotelegraficznej pod Londynem.

Zainteresowanie elektroniką

Po wojnie wstąpił do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. W marcu 1947 r. zdał maturę w polskim gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Glasgow. Został zdemobilizowany w styczniu 1948 r. Studiował elektronikę w Polish University College i na Uniwersytecie Londyńskim. Pracował w przemyśle brytyjskim, w przedsiębiorstwach zajmujących się elektroniką, m.in. w British Communication Corporation. Specjalizował się w dziedzinie niezawodności działania sprzętu elektronicznego w zastosowaniu wojskowym, na ten temat ogłosił kilka artykułów.

W "polskim" Londynie należał do grona aktywnych publicystów, polemistów. Związany był ze środowiskiem "Kontynentów", potem z londyńskim "Przeglądem Powszechnym", był bliskim współpracownikiem redaktora jezuickiego miesięcznika, ks. Jerzego Mirewicza. W emigracyjnej prasie zamieszczał sprawozdania ze spotkań, wieczorów dyskusyjnych i autorskich, jakie odbywały się w polskich ośrodkach w Londynie, zwłaszcza w Polskim Ośrodku Społeczno-Kulturalnym.

Zainteresowania badawcze

Jego zainteresowania badawcze koncentrowały się wokół historii wojskowości, II wojny światowej, łączność między emigracją wojenną a krajem, Armią Krajową, Narodowymi Siłami Zbrojnymi. Jest laureatem nagrody Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie.

W 1959 r. nawiązał współpracę z Jerzym Giedroyciem i Instytutem Literackim. Publikował teksty w "Kulturze", był jednym z najbardziej aktywnych autorów "Zeszytów Historycznych".

ipn.gov.pl/twitter.com
pb