Pogrzeb Henryka Bardijewskiego. Bliscy pożegnali legendarnego twórcę słuchowisk Polskiego Radia

W 2002 roku Henryk Bardijewski otrzymał Honorowego Wielkiego Splendora - nagrodę Teatru Polskiego Radia przyznawaną za całokształt twórczości w dziedzinie reżyserii, pisarstwa radiowego lub kompozycji muzycznej.

Powiązany Artykuł

Zmarł Henryk Bardijewski, współtwórca polskiej szkoły słuchowiska

Wspomnienie Henryka Bardijewskiego

Dyrektor Teatru Polskiego Radia Janusz Kukuła wspominał Henryka Bardijewskiego podczas uroczystości pogrzebowych jako swojego mistrza.

- Miałem to szczęście, że powierzał mi swoje utwory do realizacji. Kiedy je czytałem, zawsze powtarzałem w zachwycie "se non'vero, ben trovato" - "nawet jeśli to jest nieprawdziwe, to jest świetnie opowiedziane". Czego nas uczy pan Henryk? - uczy nas, że patrzeć z góry na drugiego człowieka można tylko wtedy, kiedy chcemy pomóc mu powstać - podkreślił dyrektor Teatru Polskiego Radia.

Janusz Kukuła przywołał wspomnienie rozmowy z Henrykiem Bardijewskim o Cyprianie Kamilu Norwidzie oraz o tym "co po człowieku pozostanie?". - Zostaje po nas poezja i dobroć. (...) Powiedział, że wierzy w to, że Norwid miał rację. Swoim życiem udowodnił, że tak właśnie jest. Po panu Henryku Bardijewskim zostanie na pewno i poezja, i dobroć - wyjaśnił Janusz Kukuła.

Żona Henryka Bardijewskego - krytyk radiowy i literacki - Sława Bardijewska, powiedziała, że przesłanie zawarte w słuchowiskach radiowych i sztukach teatralnych jest do dziś aktualne. - Prawie wszystkie słuchowiska i z repertuaru radiowego, i sztuki teatralne, gdyby teraz były powtarzane, to wydawałoby się, że to dzisiaj jest napisane. Te same absurdy we wszystkich dziedzinach życia. To był główny temat męża twórczości: wymiar moralny człowieka i świata - zaznaczyła Sława Bardijewska.

• "Beztroski teatrzyk na antenie Polskiego Radia". Posłuchaj wspomnień Jeremiego Przybory
• "Zawsze pomagała mi poezja". Wspomnienie o Piotrze Machalicy

Powiązany Artykuł

"Henryk Bardijewski dotykał najczulszych stron duszy"

Debiut w latach 50.

Autor debiutował w połowie lat 50. w tygodniku "Szpilki". Przez wiele lat był redaktorem w Dziale Literackim Polskiego Radia, gdzie kierował Redakcją Słuchowisk. Realizatorami słuchowisk według tekstów Henryka Bardijewskiego byli między innymi Janusz Kukuła, Juliusz Owidzki i Zbigniew Kopalko.

Poza słuchowiskami w jego dorobku znajdują się tomy opowiadań, w tym: "Lustra", "Dzień niepokoju", "Przelotna radość", a także powieści - "Kraina intymności", "Irytacje", utwory satyryczne i sztuki teatralne.

Henryk Bardijewski jest laureatem wielu nagród w konkursach literackich, między innymi w 2004 roku otrzymał nagrodę na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry" za słuchowisko "Nieznane światło" - współczesny moralitet o poszukiwaniu wiary. Henryk Bardijewski dwukrotnie został nagrodzony za całokształt twórczości w dziedzinie słuchowisk przez Komitet do spraw Radia i Telewizji - w 1971 i 1983 roku.

W 2007 roku otrzymał Nagrodę imienia Cypriana Kamila Norwida za tom opowiadań "Dzikie anioły", a w 2011 - Nagrodę Literacką imienia Władysława Reymonta. Za dokonania w dziedzinie literatury i teatru został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką Zasłużony Działacz Kultury oraz Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

jmo