Denominacja

Posłuchaj

Co to jest denominacja, jak się ją przeprowadza i dlaczego, tłumaczy Przemysław Kuk z NBP./Arkadiusz Ekiert, Polskie Radio/.

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

– Tak było w Polsce w 1924 roku, kiedy za milion 800 tysięcy marek polskich można było dostać jednego złotego po denominacji i reformie walutowej – mówi portalowi gospodarka.polskieradio.pl Przemysław Kuk z NBP.

Innym typem denominacji jest sytuacja, kiedy nazwa waluty się nie zmienia.

– Przykładem może być denominacja w Polsce w 1995 roku. Stary złoty został zastąpiony nowym złotym. Zmieniły się wizerunki banknotów, pojawiły się monety. Zmieniła się też wartość złotego. Obrazowo to ujmując, każdej wartości starego złotego „obcięto” cztery ostatnie zera – wyjaśnia Przemysław Kuk.

Kiedy przeprowadza się denominację?

Banki Centralne przeprowadzają najczęściej denominację po okresie wysokiej inflacji. Tak było w Polsce zarówno po I wojnie światowej jak i w 1995 roku, gdy na początku lat dziewięćdziesiątych, sięgała nawet setek procent w ciągu roku.

– Banki Centralne najpierw próbują ograniczyć tak wysoką inflację a potem przeprowadzają operację denominacji – mówi Przemysław Kuk.

Po co przeprowadza się denominację?

– Po pierwsze chodzi o efekt psychologiczny. Zaufanie wzrasta, kiedy pojawia się nowa waluta. Po drugie,  przedsiębiorcom i zwykłym obywatelom łatwiej się liczy pieniądze, jeśli mamy do czynienia z mniejszymi nominałami. Zera mogą nam się mylić. Łatwo pomylić sto milionów z 10 milionami – tłumaczy gość portalu.

Arkadiusz Ekiert