Informacje o przekupstwie odkrył on wśród dokumentów Churchilla w archiwach uniwersytetu Cambridge oraz w amerykańskim Public Record Office i archiwach tajnych służb w Nowym Jorku. Zdaniem Ferrera, pieniądze przekazane przez Anglików otoczeniu generała Francisco Franco wpłynęły wydatnie na jego decyzję o zachowaniu neutralności w czasie II wojny.
Zdaniem Ferrera, dyktator taki jak Franco mógł podjąć decyzję o przystąpieniu do wojny nie licząc się z opinią generałów. Jednak ich zdecydowane opowiedzenie się za neutralnością Hiszpanii poskutkowało. Generałowie od czasu, gdy zaczęli dostawać łapówki, wykonali zwrot o 180 stopni, ponieważ wcześniej byli po stronie Niemiec.

Te fakty, choć do niedawna nieznane, nie dziwią historyka, profesora Pawła Wieczorkiewicza. Jego zdaniem, takie metody były w stylu Winstona Churchila.
Według Ferrera, łapówki miało otrzymać 30 generałów i minister spraw zagranicznych. Pieniądze zostały im przekazane przez Anglików dzięki pomocy hiszpańskiego bankiera Juana Marcha  i jego zaufanego przyjaciela, wojskowego, przy zachowaniu w tajemnicy, skąd pochodzą. Wojskowy powiedział generałom, że grupa wpływowych hiszpańskich finansistów nie chce udziału Hiszpanii w wojnie i jest skłonna dać generałom pieniądze za zachowanie neutralności. Generałowie nigdy nie zorientowali się, że były to brytyjskie pieniądze.

Profesor Wieczorkiewicz podkreśla, że kwota około 10 milionów dolarów, przeznaczona na przekupienie generałów, była na ówczesne czasy ogromna. Churchillowi jednak to się absolutnie opłacało. Gdyby Franco ruszył z Niemcami na Gibraltar, to ta współpraca mogłaby wpłynąć na losy II wojny.

Pere Ferrer podkreśla, że w Hiszpanii jego odkrycie wywołało szok i konsternację, ponieważ propaganda frankistowska przez lata pisała, iż Franco tylko dzięki swej rozwadze i sprytowi uniknął uczestnictwa Hiszpanii w II wojnie światowej.

(IAR)

Rankiem 24 czerwca 1948 roku wszystkie drogi dojazdowe do Berlina Zachodniego zostały zablokowane przez wojska sowieckie. Była to odpowiedź Józefa Stalina na działania aliantów zmierzające do zjednoczenia zachodnich sfer okupacyjnych.  Berlin, który po wojnie znajdował się w sowieckiej strefie okupacyjnej, podobnie jak całe Niemcy podzielony został na cztery strefy okupacyjne. Alianci uważali miasto za część swojej strefy, według  Kremla stolica Niemiec miała mieć inny status. Już wiosną 1948 roku marszałek Wasilij Sokołowski nakazał sowieckim wojskom okupacyjnym ścisłą kontrolę dróg dojazdowych do zachodnich stref Berlina. Ostateczna blokada miała według Stalina doprowadzić do opuszczenia przez aliantów Berlina, a tym samym przejęcie przez komunistów kontroli nad całym miastem.

Prezydent Harry Truman postawiony został pod ścianą. Nie mógł ustąpić, bo to nie tylko pokazywałoby słabość Stanów Zjednoczonych, ale stawiało pod znakiem zapytania zainicjowaną rok wcześniej politykę containment, czyli  powstrzymania ekspansji komunizmu.

Drugim rozwiązanie mogło być użycie siły militarnej i tym samym odblokowanie dróg prowadzących do Berlina. Takie rozwiązanie było jednak niezwykle ryzykowne i mogło się przerodzić w kolejną wojnę. Trudno przewidzieć jak w takiej sytuacji zachowałby się Stalin. Prezydent USA nie chciał ryzykować i dlatego zdecydował się na trzecie rozwiązanie, czyli zaopatrywanie miasta z powietrza. Teoretycznie było to zadanie nie do wykonania. Do zachodniej strefy Berlina trzeba było dostarczać dosłownie wszystko od węgla po pieczywo. Człowiekiem który zorganizował największy w historii most powietrzny był amerykański generał  William H Turner. Przez 324 dni, przez 24 godziny na dobę amerykańskie samoloty  zaopatrywały mieszkańców Berlina. Cała akcja okazała się spektakularnym sukcesem alianckiego lotnictwa. Średnio co 3 minuty na berlińskim lotnisku  Tempelhof lądowały samoloty transportowe. W szczytowym okresie dostarczano do miasta 13 000 ton zaopatrzenia dziennie. Mimo trudnej zimy 1948 – 1949, nadzieje sowietów na przerwanie mostu powietrznego okazały się płonne. W maju 1949 roku sowieci ustąpili i odblokowali miasto. Utrzymanie „wyspy na komunistycznym morzu” kosztowało życie 70 lotników angielskich i amerykańskich, którzy zginęli w wypadkach lotniczych. W dowód uznania dla bohaterskich lotników zbudowano obok lotniska pomnik bohaterów mostu powietrznego.

(P.D)

ZOBACZ KRONIKI DOTYCZĄCE BLOKADY BERLINA

Gazety zwracają uwagę na rozmach przedsięwzięcia i kontrowersje jakie towarzyszyły przygotowaniom do obchodów.

Dziennik "Kommiersant" pisze, że w wojskowej defiladzie weźmie udział 11 tysięcy żołnierzy w tym wojskowi z Polski i innych państw. Pokaz ma obserwować z trybun honorowych 25 zagranicznych przywódców.

Gazeta zwróciła uwagę na wczorajszy wywiad prezydenta Dmitrija Miedwiediewa dla dziennika "Izwiestia" w którym rosyjski przywódca nawiązując do mordu polskich oficerów w Katyniu przyznał, że Moskwa dopuszczała się fałszowania historii.

Gazeta "Komsomolskaja Prawda" pisze, że przed obchodami w rosyjskich elitach rozgorzały dyskusje. Dotyczyły one tego czy można wykorzystywać portrety Józefa Stalina do dekoracji świątecznych? Weterani byli za - a środowiska demokratyczne przeciwko temu. Zdecydowano, że oficjalnie porterty nie będą wywieszane. Jednak jutro rosyjskie kanały obowiązkowo pokazą historyczną defiladę zwycięstwa z 1945 roku. I tam będzie widoczny Józef Stalin.

kg,Informacyjna Agencja Radiowa (IAR)