Agencja Mienia Wojskowego przygotowuje się do licytacji Twierdzy Modlin. Dokładnie za miesiąc potencjalni kupcy tej historycznej budowli spotkają się w siedzibie Agencji i rozpoczną walkę o twierdzę.

 

AMW spodziewa się, że tym razem uda się zlicytować nieruchomość - licytacja odbędzie się bowiem po raz drugi. Wcześniejsza próba zakończyła się fiaskiem. Prezes Agencji - Krzysztof Michalski - powiedział w rozmowie z IAR, że potencjalnego właściciela może skusić obniżenie ceny o kilka milionów i doskonała lokalizacja.

Kto da więcej?

Cena wywoławcza obiektu - wraz z 55 hektarami działki - to 160 milionów złotych. Potencjalny nabywca może liczyć na 50-procentową bonifikatę od wylicytowanej kwoty, ponieważ nieruchomość jest wpisana do rejestru zabytków.

Atrakcyjność twierdzy podnosi również fakt, że za kilka lat powstanie w okolicach Modlina lotnisko. Prezes Agencji nie boi się, że potencjalnych nabywców odstraszy kryzys gospodarczy. Krzysztof Michalski upatruje w tym nawet korzyści. Optymizmu szefa Agencji Mienia Wojskowego nie podziela Aleksandra Szarek - ekspert w dziedzinie nieruchomości. Zdaniem Szarek zlicytowanie tak dużego i drogiego obiektu - w dobie zastoju na rynku - może być bardzo trudne. Ekspert zaznaczyła jednocześnie, że twierdza to bardzo ciekawe miejsce.

Z rozkazu cesarza

Budowę twierdzy rozpoczęto na rozkaz Napoleona. W  1806 roku zapadła decyzja o ufortyfikowaniu  przyczółków w Wyszogrodzie, Modlinie, Serocku i Pradze. Zasadniczy zrąb budowli powstał w latach 1807 – 1812, za czasów Księstwa Warszawskiego. Autorem projektu fortyfikacji był francuski inżynier generał François de Chasseloup-Laubat.

 

Po klęsce wyprawy moskiewskiej Napoleona, twierdza była oblegana przez  dziesięciotysięczną armię rosyjską pod dowództwem Iwana Paskiewicza. Ponad pięciotysięczna załoga broniła się od lutego do grudnia 1813 roku.

W czasach Królestwa kongresowego w twierdzy stacjonowała odziały polskie i rosyjskie. Podczas powstania listopadowego, jesienią 1831 roku, na krótko schroniły się tu oddziały powstańcze, które opuściły Warszawę. 9 października została zdobyta przez Rosjan.

W 1834 roku twierdza została przemianowana na Nowogeorgiewsk. W tym czasie rozpoczęto rozbudowę, która trwała do 1841 roku. Powstały wtedy między innymi koszary. Kolejna rozbudowa i modernizacja nastąpiła w latach 80. XIX wieku, kiedy to zbudowano pierścień 8 fortów wysuniętych przed dotychczasową twierdzę. W 1912 roku rozpoczęto budowę zewnętrznego pierścienia fortów, który składał się z 11 obiektów.

 

Podczas I wojny światowej , w sierpniu 1915 roku 80 tysięczna armia niemiecka rozpoczęła oblężenie twierdzy bronionej przez ponad 100 tysięcy żołnierzy rosyjskich. Oblężenie twierdzy trwało tylko 11 dni.

W czasie wojny polsko – bolszewickiej 1920 roku Modlin był jednym z ważniejszych punktów obrony 5. Armii gen. Władysława Sikorskiego na linii Wkry.

W czasach II Rzeczypospolitej w twierdzy znajdowała się między innymi Szkoła Podchorążych Broni Pancernych i Centrum Wyszkolenia Saperów. Modlin pełnił też rolę poligonu fortecznego.  Zainstalowano tu między innymi eksperymentalne kopuły pancerne, wybudowano doświadczalne schrony bojowe, a także testowano broń forteczną.  W Modlinie mieścił się również port wojenny i stocznia rzeczna.

 Podczas wojny obronnej 1939 roku Modlin był jednym z ostatnich punktów oporu. Ostatecznie twierdza skapitulowała 29 września. 

Na śmietnik historii?

 Po wojnie fort został zajęty przez armię. Obecnie część obiektów niszczeje, inne wykorzystywane są na potrzeby wypoczynkowe i turystyczne. Pojawił się pomysł, aby dawne lotnisko wojskowe zostało wykorzystane dla ruchu pasażerskiego.

Sprzedaż Twierdzy Modlin to nie koniec działalności Agencji. W maju ruszy licytacja kolejnej, atrakcyjnej ale bardzo drogiej nieruchomości. Tym razem pod młotek pójdzie KępaMieszczańska. To ponad dwunastohektarowa działka w samym centrum Wrocławia. Cena wywoławcza - już po 10-procentowej zniżce - wynosi 353 miliony złotych. Agencja Mienia Wojskowego wystawia na sprzedaż nieruchomości i obiekty, które nie są już potrzebne wojsku. Pieniądze ze sprzedaży zasilają fundusz modernizacyjny armii.

Zapraszamy na stronę poświęconą Twierdzy Modlin

Informacje potwierdził Sebastian Sass przedstawiciel spółki Nord Stream, głównego inwestora gazociągu projektowanego na dnie Morza Bałtyckiego.

Podczas badań przyszłej trasy podmorskiego gazociągu na obszarze wód Zatoki Fińskiej odkryto 35 do tej pory nieznanych wraków. W trakcie budowy każdy z nich musi być ominięty w odległości co najmniej 50 metrów.

Jako podaje helsiński dziennik „Hufvudstadsbladet” fińska służba ochrony zabytków nie jest - w związku z burzliwą historią tych wód - zaskoczona kolejnymi znaleziskami na dnie Bałtyku. Wśród odkrytych wraków jest np. statek pochodzący z XVIII wieku oraz jednostki zatopione w drugiej połowie XX wieku (np. wrak trałowca ORP „Delfin”, ścigacz okrętów podwodnych ORP „Groźny” i łódź podwodna ORP „Ślązak”, przez nurków pieszczotliwie nazywana „Malutka”). Jednak większość bałtyckich wraków to jednostki z okresu II wojny światowej, które zalegają na dnie morza również w okolicach polskiego wybrzeża, a jednym z najsłynniejszych z nich jest niemiecki statek szpitalno-transportowy „Wilhelm Gustloff”, zatopiony przez sowiecką łódź podwodną w nocy 30 stycznia 1945 roku.

Właśnie w niezbadanych wnętrzach wraków od czasów II wojny światowej spoczywających na bałtyckim dnie, wciąż mogą kryć się bardzo niebezpieczne niespodzianki, takie jak: niewypały, składy amunicji, zbiorniki z paliwem lub materiałami chemicznymi, które mogą eksplodować w trakcie budowy gazociągu lub później podczas jego eksploatacji. One właśnie są główną przyczyną, dla której obecnie należy poważnie dyskutować o zmianie projektowanej podmorskiej trasy przyszłego gazociągu, którego koncepcja, mimo zapewnień inwestorów, nie jest najlepszym rozwiązaniem, ani nie daje takich gwarancji bezpieczeństwa dla środowiska jak - o wiele tańsze w budowie i eksploatacji oraz uzasadnione interesami wszystkich  państw regionu - równoległe poprowadzenie gazociągu naziemnego z Rosji przez terytorium państw bałtyckich i Polski do Niemiec.

 

Statek układający rury podwodnego gazociągu musi być unieruchomiony w trakcie pracy przez 12 kotwic ważących 25 ton. Zaczepienie nimi o wrak na dnie morza, mogłoby spowodować poważne następstwa, prowadzące nawet do podwodnej eksplozji i skażenia środowiska.

Badania dna Bałtyku prowadzone przez konsorcjum Nord Stream objęły prawie 40 tys. km kwadratowych, choć projektowana trasa przyszłego gazociągu ma długość 1200 km. W ocenie wielu specjalistów nie gwarantują one jednak, iż podczas budowy nie napotka się na nieznane wraki lub zagrożenia czyhające we wrakach statków czy w pobliżu zatopionych materiałów wybuchowych i składowisk broni chemicznej.

(IAR, MF)

Joanna Skrzypiec:

Pracować faktycznie jest nad czym, Finowie uważają Bałtyk za najbardziej zanieczyszczony akwen na świecie.

Andrzej Jagusiewicz – Główny Inspektor Ochrony Środowiska: - Morze Bałtyckie umiera. Umiera powoli, my tego nie dostrzegamy. Zmiany są ewidentne w składzie wód Bałtyku, Bałtyk nie ma typowej charakterystyki wody morskiej jak np. Morze Północne czy oceany, wobec czego jest bardzo wrażliwy na zanieczyszczenia i wszystko co się dzieje na wybrzeżu fińskim czy rosyjskim odbija się skutkami ekologicznymi na naszym.

Głównie mamy problem ze związkami azotu i fosforu, które wywołują zjawisko dobrze znane miłośnikom plażowania, czyli sinice.

Paweł Średziński z WWF Polska: - Bałtyk ma za dużo związków odżywczych, które spływają z pól, z gospodarstw, jeżeli używamy proszków zawierających fosforany. Dochodzi do przeżyźnienia tego morza, dochodzi do zakwitów i one są potencjalnym zagrożeniem Bałtyku.

Morza niezwykle zatłoczonego, co też generuje potencjalne problemy.

Paweł Średziński: - Wciąż dużym problemem są potencjalne katastrofy na morzu, np. tankowca czy innego statku przewożącego niebezpieczne substancje.

Dostrzegają to także uczestnicy szczytu, czołowi reprezentanci życia politycznego, gospodarczego, władze państwowe, organizacje pozarządowe i charytatywne. Wszyscy deklarują zaangażowanie w konkretne działania, bo sprawa Bałtyku jest poważna. Dotyczy 90 milionów ludzi w 14 krajach.

Andrzej Jagusiewicz: - Polska realizuje bardzo poważne zobowiązania w zakresie oczyszczania Bałtyku z substancji biogennych, które powstają w naszych gospodarstwach domowych, w rolnictwie, w zakładach przemysłowych. Po to, aby ten ambitny program był realizowany, to trzeba mieć dobry pogląd na zmiany i monitoring jest kluczowy dla wypełniania naszych zobowiązań.

Sama obserwacja Bałtyku jego stanu nie poprawi, ale na tym się przecież nie skończy.

Prof. Bogdan Woźniak z Instytutu Oceanologii PAN: - Monitorując możemy odkryć jakieś niebezpieczne zjawiska zachodzące w środowisku, będziemy służyć swoją informacją dla społeczeństwa, szczególnie dla władz.

To kwestia przyszłości, ale Polska już teraz w działaniach na rzecz Bałtyku, podobno jest liderem.

Andrzej Jagusiewicz: - Do tej pory myśmy już zredukowali 50% tych związków azotu, które musimy zredukować w roku 2020-2021 i ponad 30% związków fosforu. Jeżeli w tym tempie będziemy redukować, to na pewno osiągniemy te cele nawet wcześniej.

Osiągniemy, jeśli dodatkowo będziemy pamiętać o kwestiach na co dzień niby oczywistych.

Paweł Średziński: - Idąc do łazienki lub kuchni, gdzie stoi pralka, użyjmy proszku, który nie zawiera fosforanów. Takie małe rzeczy możemy zrobić już teraz.