Historia

Lubelskie. Obok wieży w Stołpiu odkryto pozostałości większej budowli

Ostatnia aktualizacja: 29.11.2021 05:40
Badania archeologów dowodzą, że strażnica była elementem zespołu budynków. Jego pierwotne przeznaczenie ginie w mrokach dziejów. Niewykluczone, że znajdowała się tu samotnia ruskiej księżnej. 
Wieża w Stołpcach przed dobudowaniem zadaszenia.
Wieża w Stołpcach przed dobudowaniem zadaszenia.Foto: Shutterstock/Adam Cwil

Badania archeologiczne w tym miejscu prowadzone są od lat 50. XX w. Odkryto tu m.in. pozostałości po palisadzie i drewniano-ceglanej kapliczce. 

Posłuchaj
00:25 Stołpie IAR Radio Lublin.mp3 – Odkryliśmy bardzo ciekawy detal architektoniczny z okna średniowiecznego, który wskazuje, że musiała tu stać inna budowla, kamienna. Niektórzy autorzy historyczni mówią wręcz, że były tu dwie-trzy wieże – opowiada archeolog Stanisław Gołub, kierujący badaniami wokół wieży w Stołpiu, uczestnik projektu zagospodarowania tego terenu. (IAR/Radio Lublin, 26.11.2021)

Znajdująca się przy drodze krajowej nr 12 wieża w Stołpiu koło Chełma jest jednym z elementów kompleksu budowli wzniesionych prawdopodobnie ze względu na bijące wokół źródliska stanowiące obiekt kultu jeszcze w czasach pogańskich. Wieża jest przykładem zabytku kultury rusko-bizantyjskiej, pozostałości podobnych obiektów znajdują się na Wołyniu. 

W najwyższej kondygnacji budowli znajdowało się pomieszczenie o przeznaczeniu sakralnym. Podobne wieże w średniowiecznej Grecji były prywatnymi kaplicami członków elit arystokratycznych. Stąd przypuszczenie, że wieża w Stołpcach mogła mieć podobne przeznaczenie. Niewykluczone, że ostatnie lata życia spędziła tutaj Anna-Eufrozyna - pochodząca z Bizancjum wdowa po księciu halicko-włodzimierskim Romanie II Halickim. Kobieta po śmierci męża objęła regencję, a po tym, jak przekazała władzę synowi, została zakonnicą i osiadła w nieznanym miejscu. Być może właśnie w Stołpcach. 

W 2020 roku na polecenie Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków wieża zyskała drewniane zadaszenie. 

IAR/bm

Czytaj także

Żelechów. Małe miasto o wielkiej historii

Ostatnia aktualizacja: 04.12.2018 11:49
- Najstarsze wzmianki o Żelechowie pochodzą z XIII wieku, a o parafii żelechowskiej - z 1325 roku. Prawa miejskie Żelechów posiadał już w 1447 roku, aczkolwiek są przypuszczenia, że było to znacznie wcześniej, czyli tuż po bitwie pod Grunwaldem z 1410 roku - mówił w Dwójce Michał Sztelmach z Ośrodka Kultury w Żelechowie.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Włodawa postarzała się o 300 lat. Wszystko dzięki archeologom

Ostatnia aktualizacja: 30.06.2021 05:30
Ślady osadnictwa z X wieku odnaleziono w pobliżu cerkwi prawosławnej we Włodawie na Lubelszczyźnie. To niespotykane odkrycie, które przesuwa datowanie pierwszego osadnictwa w mieście nawet o trzy stulecia.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Chodlik i Żmijowiska. Średniowieczne odkrycia na Lubelszczyźnie

Ostatnia aktualizacja: 06.07.2021 13:45
Groty strzał, oszczepu oraz żelaznych ostróg z zaczepami haczykowatymi odkryto podczas badań wykopaliskowych w Chodliku na Lubelszczyźnie. Podobne prace prowadzone są również w Żmijowiskach. W jaki sposób współczesna archeologia odczytuje znalezione artefakty?
rozwiń zwiń
Czytaj także

Kurhany i pochówek szkieletowy odkryte na Wzgórzu Wisielców w Wolinie

Ostatnia aktualizacja: 07.10.2021 05:46
Kilka kurhanów i prawdopodobnie pozostałości specjalnej konstrukcji otaczającej jeden z nich, a także m.in. pochówek szkieletowy, odnaleźli badacze Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk na Wzgórzu Wisielców w Wolinie. Odkrycia na jednym z największych w północnej Europie wczesnośredniowiecznych cmentarzysk mogą pozwolić poznać zwyczaje związane z kultem zmarłych ówczesnych Wolinian.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Świętokrzyskie: Odkryto pozostałości średniowiecznego skarbu

Ostatnia aktualizacja: 24.10.2021 05:49
Pozostałości kolejnego średniowiecznego skarbu odkryli w trakcie październikowych poszukiwań archeologowie w Zawichoście-Trójcy (Świętokrzyskie). Wiosną w tym miejscu znaleziono skarb z prawie 2 tys. monet piastowskich. Wszystko wskazuje na to, że nie jest on jedyny.
rozwiń zwiń