Historia

Orlęta Lwowskie zawsze wierne

Ostatnia aktualizacja: 22.11.2010 06:00
To młodzież wywalczyła dla swego Lwowa dwie dekady wolności. Józef Piłsudski udekorował tarczę herbową miasta najwyższą odznaką wojskową. Na tarczy widniał napis "Zawsze wierny".
Audio

22 listopada 1918 roku Polacy zdobyli Lwów. Walki polsko - ukraińskie o miasto wybuchły 1 listopada 1918 roku.

Polscy żołnierze wspierani byli przez mieszkańców miasta oraz młodzież i dzieci nazwane później Orlętami Lwowskimi. Jednym z uczestników tych zdarzeń był Józef Katelbach, wówczas warszawski student, który w przeddzień ukraińskiego ataku przybył do Lwowa na zjazd akademicki.

Pięćdziesiąt lat później, w 1968 roku, opowiadał w Radiu Wolna Europa, że wszyscy studenci stanęli w obronie polskości Lwowa. Józef Katelbach wspominał, że podobnie jak większość jego kolegów z całej Polski, nie spodziewał się, iż o wolną ojczyznę będzie walczył przeciwko Ukraińcom.

- Nigdy wcześniej nie uważałem Ukraińców za wrogów, myślałem raczej, że będę walczył z Rosjanami lub Niemcami - podkreślał.

Walczący w obronie Lwowa dopiero z gazet dowiedzieli się, że 11 listopada Polska odzyskała niepodległość. Tymczasem w walkach o Lwów przełom przyszedł dopiero sześć dni później, kiedy obrońcom miasta udało się bohatersko odeprzeć jeden z największych ataków Ukraińców.

Posłuchaj dramatycznych wspomnień Józefa Katelbacha o ostatnim szturmie Ukraińców

Lwów wolny

Ostateczna bitwa o miasto rozegrała się 21 listopada. Po ciężkich walkach, 22 listopada, cały Lwów był już w polskich rękach. W uznaniu zasług Lwów, jako jedyne polskie miasto, został 11 listopada 1920 roku odznaczony krzyżem Virtuti Militari.