Już w kwietniu do księgarń trafią "Artyści, wariaci, anarchiści" – książka prezentująca historię gdańskiej sceny alternatywnej lat 80. Znajdziemy w niej opisy dokonań m. in. performerów związanych z formacją Totart, niezależnych trójmiejskich zespołów muzycznych i anarchistycznego Ruchu Społeczeństwa Alternatywnego. Gościem "Stacji Kultura" był Jarosław Janiszewski, lider legendarnej trójmiejskiej grupy Bielizna i – obok Krzysztofa Skiby i Pawła „Konja” Konnaka – współautor książki.

– Książka "Artyści, wariaci, anarchiści" udowadnia, że w latach 80. wiele się działo. Pokazuje, że pomimo wszechogarniającego smutku i marazmu młodzi ludzie zdecydowali się kreować otaczający ich świat, sprzeciwiać się panującemu zamętowi i uśpieniu – podkreśla Jarosław Janiszewski, spod którego pióra wyszły fragmenty poświęcone dokonaniom niezależnych trójmiejskich zespołów.

Gość „Stacji Kultura” podkreśla, że trójmiejskie środowisko muzyczne było w latach 80. dobrze zorganizowane. Wykonawcy, często reprezentujący zupełnie inne style muzyczne, potrafili trzymać się razem. – Organizowaliśmy koncerty jako ekipy rockandrollowe, punk-rockowe, alternatywne i wspólnie stwarzaliśmy swój świat, poza obiegiem – wspomina.

Historia i dokonania trójmiejskiej alternatywy zasługiwały na spisanie, ponieważ stanowiły społeczny i kulturowy ewenement.  – Byliśmy ekipą wyjątkowo energetyczną, która w tym trudnym okresie chciała przeżyć cokolwiek wesołego oraz interesującego i sama zdecydowała się działać – tłumaczy Janiszewski. Według niego, aktywność i twórczy potencjał młodzieży z Wybrzeża miały dwojakie źródło.

– Po pierwsze: mieliśmy kontakt ze światem przez marynarzy. Oni przywozili nam zagraniczną prasę i płyty. Dzięki temu szybko dowiadywaliśmy się o nowych nurtach i wydarzeniach muzycznych. Po drugie, w moim odczuciu, bliskość morza niewątpliwie dawała nam mentalną swobodę – tłumaczy gość Czwórki.

Więcej w rozmowie Kasi Dydo i Kuby Kukli z Jarosławem Janiszewskim. Dźwięk znajdziesz w ramce po prawej stronie.

ap

Na polski rynek trafi publikacja autorstwa Krzysztofa Skiby, Jarosława Janiszewskiego i Pawła Koñjo Konnaka zatytułowana "Artyści, wariaci, anarchiści". Książka, która traktuje o gdańskiej alternatywie lat 80., opisuje m. in. dokonania środowiska Totartu, ówczesnej sceny muzycznej i anarchistycznego Ruchu Społeczeństwa Alternatywnego. O publikacji opowiadał w "Stacji Kultura" jej współautor - Jarosław Janiszewski, lider legendarnej trójmiejskiej grupy Bielizna.

– Książka "Artyści, wariaci, anarchiści" udowadnia, że w latach 80. wiele się działo. Pokazuje, że pomimo wszechogarniającego smutku i marazmu, młodzi ludzie zdecydowali się kreować otaczający ich świat, sprzeciwiać się panującemu zamętowi i uśpieniu – opowiadał w audycji Jarosław Janiszewski.

Współautor podkreślał, że działania trójmiejskiej alternatywy zasługiwały na spisanie, gdyż niewątpliwie były ewenementem. – Byliśmy ekipą wyjątkowo energetyczną, która w tym trudnym okresie chciała przeżyć cokolwiek wesołego oraz interesującego i sama zdecydowała się działać.

Jarosław Janiszewski, który w publikacji zajął się opisaniem sceny muzycznej lat 80. tłumaczył, że wykonawcy, często reprezentujący zupełnie inne style muzyczne, potrafili trzymać się razem. – Organizowaliśmy koncerty, jako ekipy rock and rollowe, punkowo-rockowe, alternatywne i wspólnie stwarzaliśmy swój świat, poza obiegiem – wspomina.

Czemu młodzież z Wybrzeża zawdzięczała swoją silną wolę i energię? Jarosław Janiszewski wskazuje na dwie rzeczy. – Mam na to swoją teorię. Po pierwsze mieliśmy kontakt ze światem poprzez marynarzy. Oni przywozili nam zagraniczną prasę i płyty. Dzięki temu szybko dowiadywaliśmy się o nowych nurtach i wydarzeniach muzycznych. Po drugie, w moim odczuciu, bliskość morza niewątpliwie dawała nam mentalną swobodę – tłumaczy.

Więcej w rozmowie Kasi Dydo i Kuby Kukli z Jarosławem Janiszewskim. Dźwięk znajdziesz w ramce po prawej stronie.

(ap)

- W ostatnim czasie ukazało się sporo książek napisanych przez artystów podziemnych lat 80., w rodzaju Kazika, Dezertera, KSU, czy T.Love, i zauważyłem, że niektórzy moi koledzy wyrażają niezrozumiały dla mnie sentyment za tamtymi czasami - irytował się w Czwórce Paweł "Konjo" Konnak, performer, artysta, poeta, a w ostatnim czasie kronikarz zapełniający białe karty z historii polskiej alternatywy lat 80.

- To był czas ponury, ołowiany; czas, który złamał życie wielu ludziom i, jak patrzę na niego, to widzę przede wszystkim mnóstwo świetnej muzyki, która przepadła, mnóstwo fantastycznej literatury, która nie została wydana, mnóstwo obrazów, które zostały zatracone, mnóstwo fantastycznych ludzi, którzy mogli zmienić ten kraj, a do dziś sprzątają ulice w Berlinie czy Nowym Jorku - mówił gość Justyny Dżbik.

Konjo, po wydanej w ubiegłym roku książce "Artyści, Wariaci, Anarchiści", w której wspólnie z Jarkiem Janiszewskim i Krzysztofem Skibą przyjrzał się historii takich grup artystycznych jak Tot-Art czy Pomarańczowa Alternatywa, w swoim nowym dziele  "Gangrena - mój punk rock song" przypomniał atmosferę muzycznego undergroundu czasów Jaruzelskiego, pokazjąc ją bynajmniej nie przez pryzmat sentymentalnej tęsknoty za młodością.

- Byłem przedstawicielm tzw. drugiej fali punk rocka, która eksplodowała wraz ze stanem wojennym. Różniliśmy się od, w sumie dość pogodnych, zespołów w rodzaju Kryzysu czy Tiltu. To wtedy pojawiły się najbardziej skrajne w historii polskiego rocka zespoły. Nikt nie grał tak ostro jak Dezerter, TZN Xenna, czy WC; nikt wcześniej nie śpiewał kawałków w rodzaju "Poronionej Generacji" - wspominał Konjo.

Więcej na temat 440-stronicowej książki - w której znalazły się nigdy wcześniej nie ujawnione fakty z życia alternatywy punkowej PRL, setki unikalnych zdjęć grup Dezerter, WC, Śmierć Kliniczna, Corpus X, Rejestracja, Kryzys, Izrael, Armia i wielu innych - w dźwięku w boksie "Posłuchaj".

(bch)

Swoje wspomnienia spisał w książce "Gangrena - mój punk rock song", która wreszcie trafia do normalnej dystrybucji. - Pierwsze wydanie mojej książki, rozszerzone o filmy o Robercie Brylewskim i te, które nakręciłem o zespole Dezerter, nie jest sprzedawane - tłumaczył artysta w studiu Czwórki.

Niebawem światło dzienne ujrzy drugie wydanie książki Pawła "Konjo" Konnaka, do której zamiast filmów dołączony zostanie czwarty tom jego poezji, pod tytułem "Nikt nie odda się za zupę". - Dlatego możemy śmiało powiedzieć, że kolega "Konjo" na 1 maja wykonał 300 procent normy i udostępnił narodowi polskiemu swoje przemyślenia na temat punk rocka z czasów mniej zabawnych niż obecne, czyli lat 80. - pokreśla gość Czwórki.

Tymczasem zdaniem m. in. Krzysztofa Grabowskiego z zespołu Dezerter, dla osób, które trzydzieści lat temu dorastały przy muzyce punkrockowej dziś w państwowych instytucjach panuje "życzliwa atmosfera", a wielu z nich zasiada na poważnych stanowiskach.

– Nie idealizowałbym tego – mówi gość Czwórki. – Na szczęście Krzysztof Grabowski funkcjonuje na scenie ponad 30 lat, podobnie Kazik i Kult, albo Skiba i ja, oczywiście w nieco innych wymiarach, natomiast nie ukrywajmy, tu chodzi o osobiste sympatie i bagaż przeżyć. Na przykład Krzysztof Dudek, dyrektor Narodowego Centrum Kultury i duża część jego załogi, to ekipa wychowana na punk rocku, oraz działaniach szeroko pojętego undergroundu lat 80. Stąd ta wielka życzliwość. Ci ludzie rozumieją, że kultura nie dzieli się na niską i wysoką, tylko jest nią jako całość.

Zresztą Krzysztof Grabowski popełnił wstęp do książki Konnaka. Napisał w nim, że "Konjo" ma duszę archiwisty i świetną pamięć do faktów. – W istocie mam instynkt Jana Długosza i Wincentego Kadłubka, ale nieskromnie powiem, że od zawsze wierzyłem, iż biorę udział w rzeczach wielkich i pięknych, choć oczywiście totalnie niszowych – tłumaczy "Konjo" w Czwórce. – Bo punk rock z lat 80. dopiero dekadę później stał się zjawiskiem, istotnym elementem popkultury.

Więcej o podziemiu, opozycji, przewrotach i historii, a także o muzyce i życiu muzyków dowiesz się, słuchając całej rozmowy z Pawłem "Konjo" Konnakiem, albo oglądając ją, po kliknięciu w plik filmowy.

(kd)